Wat een cultuurshock om weer thuis te zijn. Uitstappen in het dikste pak sneeuw wat ik in jaren in Nederland niet meer gezien heb, heeft ook niet geholpen. De laatste dagen in Florida waren een tikkeltje 'chilly' maar niets vergeleken bij de kou hier in ons kikkerlandje.
Het gewone leven valt ons zwaar en al hebben we ons best gedaan om tegen de jetlag te vechten door tactisch te gaan slapen... lagen we vannacht om 1:00 met z'n allen wakker.
De reis was heftig terug naar Nederland, maar wij zijn de spreekwoordelijke "spekkopers" geweest, met onze 1 1/2 uur vertraging. Ik heb verhalen gehoord dat mensen 6 uur lang in een vliegtuig op de startbaan hebben gezeten om weer terug het vliegveld ingestuurd te worden. Het hoogte punt van onze terug reis was mijnheer Paul Bokel (ik geloof dat hij zo heette) die onze magic express reis wel echt heel magisch maakte met zijn geweldige gevoel voor humor. Ondanks mijn chaggerijnige 'ik moet weer terug naar het gewone leven' bui kon ik toch erg lachen om hem. Vooral toen hij in een suikerzoet stemmetje vertelde dat hij de Disney muziek (van de pretparken) de hele dag door moest horen en dat hij dat zo 'fijn' vond dat hij zelfs de cd had gekocht om thuis en in de auto ook te kunnen luisteren. Na 35 minuten in de bus (of MMMMMOTORCOACH, zoals Paul het noemde) was ik de muziek, als fervent disney liefhebber al zat... dus ik kan me er iets bij voorstellen! Vooral de muziek van de spectomagic parade is erg irritant als je geen leuke voertuigen voorbij ziet komen! hihi
De mening die wij gevormd hebben over Continental airlines is niet al te positief. Vooral de eerste vlucht was echt gruwelijk. We zaten achterin en werden overweldigd door de urinelucht die uit de toiletten kwam (voor een vlucht van 2 uur!) Daan kreeg geen broodje voor de lunch, want er was niet genoeg. Niet dat het uitmaakte want het broodje was zo vies dat hij de mijne mocht opeten (en ik ben niet een heel erg kieskeurige eter) Chaggerijnige stewardessen ben ik vaker meegemaakt, maar er zaten hier een paar dames bij die gewoon ronduit griezellig waren en bij ons herinneringen terug brachten aan Beetlejuice the musical.
En dan maar niet over de landing te spreken (maar daar kan Continental niets aan doen, maar het hielp niet mee aan de ervaring) De landing duurde een half uur langer dan gepland want door de harde wind konden we niet landen. Het vliegtuig schudde en leek telkens een beetje te vallen (hele heftige turbulentie) en ik moet zeggen dat ik behoorlijk nerveus begon te worden. Ik was ook dolgelukkig toen we eenmaal op de grond stonden.
We waren moe en alles behalve vrolijk. De spanning was best wel aanwezig en de terug reis was niet het gezelligste moment van onze reis (is het trouwens nooit, ik ben volgens mij allergisch voor terugreizen, want ik kan dan goed zitten griepen... *grijns*)
Brak met pijn in rug en ledematen stapten we uit en gingen we onze koffers halen. De laatste keer dat we voor de vakantie lang moesten wachten. De koffer van mijn moeder is ook niet ongeschonden uit de reis gekomen. Een wiel eraf en later hoorde we dat een aantal van de cadeautjes die ze had gekocht voor mensen ook niet heel zijn aangekomen.
Elora heeft met Daan nog in de tuin een sneeuwpop gemaakt (tenminste sneeuwberg want we moeten er nog een pop van maken)
Ik mis Disney. Ik mis de Animal Kingdom lodge en het heerlijke leventje wat we daar 3 weken hadden. Ik mis het om naar de pretparken te gaan en iedere dag een volle agenda te hebben. Ik mis het genieten.
De enorme lading kerstversiering die ik had gekocht hangt al in mijn boom. Ik heb nog niet alle dingetjes gevonden en ik vraag me af waar ze liggen (de koffers zijn nog niet helemaal leeg, dus ik hoop ze nog te vinden)
Van de week ga ik de photopass cd bestellen en ik ben zo benieuwd naar de foto's!!!
Volgende week moet ik weer werken en is de vakantie echt voorbij. Ik word al treurig als ik er aan denk. Toch heb ik gelukkig weer iets om naar toe te leven, want half april gaan we alweer op vakantie!!! (tja zo ga je nooit en zo ga je 2x) en dan gaan we weer ons door Disney laten verwennen, dit keer op een cruise!!
Ik kan niet wachten. De planning was om in 2013 weer naar Orlando te gaan, maar het kan zijn dat we al eerder gaan, want volgens mij heeft Daan ook de smaak te pakken. Misschien wordt het al 2011!!
Welkom terug en wat fijn dat jullie nauwelijks vertraging hebben gehad. Ook al lijkt de reis geen pretje, maar de terugreis heeft altijd al iets chagrijnigs. Ook jammer van dat Incontinental vliegtuig met die vieze luchtjes en artificial broodjes. Qua jet lag leef ik met je mee; bij mij is het na één week nog niet helemaal over.
BeantwoordenVerwijderenHet was erg leuk om jullie te volgen en ik vind het knap dat je, met jullie drukke programma, toch nog tijd hebt gevonden om je blog zo af en toe bij te werken.