Poeh he, een peuter geeft jetlag een nieuwe dimensie! Elora verzint van alles om maar niet naar bed te moeten.. "mamma, mijn beentjes zijn veel te kort!" (dit om in bed te kunnen klimmen), "Mamma, ik ben niet moe, ik kan niet slapen, ik heb honger.. ik heb dorst... ik moet poepen/plassen/niezen/nog even tv kijken/ een boekje lezen/ verhaaltje horen etc." en mijn persoonlijke favoriet: "Mamma, ik ben dood" (tja wat kun je daar tegen inbrengen)
En dit het liefst midden in de nacht. Ons mentale rooster is echt helemaal in de war. We zitten niet eens meer op Amerikaanse tijd, we zijn nu gewoon helemaal raar aan het doen. En het is voor ons ook geen doen om weer in een normaal ritme te komen, want Elora houdt ons wel wakker met haar luidruchtige gezang (het liefst eigengemaakte liedjes die ze zo vals mogelijk zingt... geweldig gewoon)
Argl... ik hoop dat ik volgende week als ik weer moet werken in een wat normaler ritme zit. We doen ons best, maar het is niet makkelijk.
donderdag 24 december 2009
woensdag 23 december 2009
dag 23 en 24 (21 en 22 december)
Wat een cultuurshock om weer thuis te zijn. Uitstappen in het dikste pak sneeuw wat ik in jaren in Nederland niet meer gezien heb, heeft ook niet geholpen. De laatste dagen in Florida waren een tikkeltje 'chilly' maar niets vergeleken bij de kou hier in ons kikkerlandje.
Het gewone leven valt ons zwaar en al hebben we ons best gedaan om tegen de jetlag te vechten door tactisch te gaan slapen... lagen we vannacht om 1:00 met z'n allen wakker.
De reis was heftig terug naar Nederland, maar wij zijn de spreekwoordelijke "spekkopers" geweest, met onze 1 1/2 uur vertraging. Ik heb verhalen gehoord dat mensen 6 uur lang in een vliegtuig op de startbaan hebben gezeten om weer terug het vliegveld ingestuurd te worden. Het hoogte punt van onze terug reis was mijnheer Paul Bokel (ik geloof dat hij zo heette) die onze magic express reis wel echt heel magisch maakte met zijn geweldige gevoel voor humor. Ondanks mijn chaggerijnige 'ik moet weer terug naar het gewone leven' bui kon ik toch erg lachen om hem. Vooral toen hij in een suikerzoet stemmetje vertelde dat hij de Disney muziek (van de pretparken) de hele dag door moest horen en dat hij dat zo 'fijn' vond dat hij zelfs de cd had gekocht om thuis en in de auto ook te kunnen luisteren. Na 35 minuten in de bus (of MMMMMOTORCOACH, zoals Paul het noemde) was ik de muziek, als fervent disney liefhebber al zat... dus ik kan me er iets bij voorstellen! Vooral de muziek van de spectomagic parade is erg irritant als je geen leuke voertuigen voorbij ziet komen! hihi
De mening die wij gevormd hebben over Continental airlines is niet al te positief. Vooral de eerste vlucht was echt gruwelijk. We zaten achterin en werden overweldigd door de urinelucht die uit de toiletten kwam (voor een vlucht van 2 uur!) Daan kreeg geen broodje voor de lunch, want er was niet genoeg. Niet dat het uitmaakte want het broodje was zo vies dat hij de mijne mocht opeten (en ik ben niet een heel erg kieskeurige eter) Chaggerijnige stewardessen ben ik vaker meegemaakt, maar er zaten hier een paar dames bij die gewoon ronduit griezellig waren en bij ons herinneringen terug brachten aan Beetlejuice the musical.
En dan maar niet over de landing te spreken (maar daar kan Continental niets aan doen, maar het hielp niet mee aan de ervaring) De landing duurde een half uur langer dan gepland want door de harde wind konden we niet landen. Het vliegtuig schudde en leek telkens een beetje te vallen (hele heftige turbulentie) en ik moet zeggen dat ik behoorlijk nerveus begon te worden. Ik was ook dolgelukkig toen we eenmaal op de grond stonden.
We waren moe en alles behalve vrolijk. De spanning was best wel aanwezig en de terug reis was niet het gezelligste moment van onze reis (is het trouwens nooit, ik ben volgens mij allergisch voor terugreizen, want ik kan dan goed zitten griepen... *grijns*)
Brak met pijn in rug en ledematen stapten we uit en gingen we onze koffers halen. De laatste keer dat we voor de vakantie lang moesten wachten. De koffer van mijn moeder is ook niet ongeschonden uit de reis gekomen. Een wiel eraf en later hoorde we dat een aantal van de cadeautjes die ze had gekocht voor mensen ook niet heel zijn aangekomen.
Elora heeft met Daan nog in de tuin een sneeuwpop gemaakt (tenminste sneeuwberg want we moeten er nog een pop van maken)
Ik mis Disney. Ik mis de Animal Kingdom lodge en het heerlijke leventje wat we daar 3 weken hadden. Ik mis het om naar de pretparken te gaan en iedere dag een volle agenda te hebben. Ik mis het genieten.
De enorme lading kerstversiering die ik had gekocht hangt al in mijn boom. Ik heb nog niet alle dingetjes gevonden en ik vraag me af waar ze liggen (de koffers zijn nog niet helemaal leeg, dus ik hoop ze nog te vinden)
Van de week ga ik de photopass cd bestellen en ik ben zo benieuwd naar de foto's!!!
Volgende week moet ik weer werken en is de vakantie echt voorbij. Ik word al treurig als ik er aan denk. Toch heb ik gelukkig weer iets om naar toe te leven, want half april gaan we alweer op vakantie!!! (tja zo ga je nooit en zo ga je 2x) en dan gaan we weer ons door Disney laten verwennen, dit keer op een cruise!!
Ik kan niet wachten. De planning was om in 2013 weer naar Orlando te gaan, maar het kan zijn dat we al eerder gaan, want volgens mij heeft Daan ook de smaak te pakken. Misschien wordt het al 2011!!
Het gewone leven valt ons zwaar en al hebben we ons best gedaan om tegen de jetlag te vechten door tactisch te gaan slapen... lagen we vannacht om 1:00 met z'n allen wakker.
De reis was heftig terug naar Nederland, maar wij zijn de spreekwoordelijke "spekkopers" geweest, met onze 1 1/2 uur vertraging. Ik heb verhalen gehoord dat mensen 6 uur lang in een vliegtuig op de startbaan hebben gezeten om weer terug het vliegveld ingestuurd te worden. Het hoogte punt van onze terug reis was mijnheer Paul Bokel (ik geloof dat hij zo heette) die onze magic express reis wel echt heel magisch maakte met zijn geweldige gevoel voor humor. Ondanks mijn chaggerijnige 'ik moet weer terug naar het gewone leven' bui kon ik toch erg lachen om hem. Vooral toen hij in een suikerzoet stemmetje vertelde dat hij de Disney muziek (van de pretparken) de hele dag door moest horen en dat hij dat zo 'fijn' vond dat hij zelfs de cd had gekocht om thuis en in de auto ook te kunnen luisteren. Na 35 minuten in de bus (of MMMMMOTORCOACH, zoals Paul het noemde) was ik de muziek, als fervent disney liefhebber al zat... dus ik kan me er iets bij voorstellen! Vooral de muziek van de spectomagic parade is erg irritant als je geen leuke voertuigen voorbij ziet komen! hihi
De mening die wij gevormd hebben over Continental airlines is niet al te positief. Vooral de eerste vlucht was echt gruwelijk. We zaten achterin en werden overweldigd door de urinelucht die uit de toiletten kwam (voor een vlucht van 2 uur!) Daan kreeg geen broodje voor de lunch, want er was niet genoeg. Niet dat het uitmaakte want het broodje was zo vies dat hij de mijne mocht opeten (en ik ben niet een heel erg kieskeurige eter) Chaggerijnige stewardessen ben ik vaker meegemaakt, maar er zaten hier een paar dames bij die gewoon ronduit griezellig waren en bij ons herinneringen terug brachten aan Beetlejuice the musical.
En dan maar niet over de landing te spreken (maar daar kan Continental niets aan doen, maar het hielp niet mee aan de ervaring) De landing duurde een half uur langer dan gepland want door de harde wind konden we niet landen. Het vliegtuig schudde en leek telkens een beetje te vallen (hele heftige turbulentie) en ik moet zeggen dat ik behoorlijk nerveus begon te worden. Ik was ook dolgelukkig toen we eenmaal op de grond stonden.
We waren moe en alles behalve vrolijk. De spanning was best wel aanwezig en de terug reis was niet het gezelligste moment van onze reis (is het trouwens nooit, ik ben volgens mij allergisch voor terugreizen, want ik kan dan goed zitten griepen... *grijns*)
Brak met pijn in rug en ledematen stapten we uit en gingen we onze koffers halen. De laatste keer dat we voor de vakantie lang moesten wachten. De koffer van mijn moeder is ook niet ongeschonden uit de reis gekomen. Een wiel eraf en later hoorde we dat een aantal van de cadeautjes die ze had gekocht voor mensen ook niet heel zijn aangekomen.
Elora heeft met Daan nog in de tuin een sneeuwpop gemaakt (tenminste sneeuwberg want we moeten er nog een pop van maken)
Ik mis Disney. Ik mis de Animal Kingdom lodge en het heerlijke leventje wat we daar 3 weken hadden. Ik mis het om naar de pretparken te gaan en iedere dag een volle agenda te hebben. Ik mis het genieten.
De enorme lading kerstversiering die ik had gekocht hangt al in mijn boom. Ik heb nog niet alle dingetjes gevonden en ik vraag me af waar ze liggen (de koffers zijn nog niet helemaal leeg, dus ik hoop ze nog te vinden)
Van de week ga ik de photopass cd bestellen en ik ben zo benieuwd naar de foto's!!!
Volgende week moet ik weer werken en is de vakantie echt voorbij. Ik word al treurig als ik er aan denk. Toch heb ik gelukkig weer iets om naar toe te leven, want half april gaan we alweer op vakantie!!! (tja zo ga je nooit en zo ga je 2x) en dan gaan we weer ons door Disney laten verwennen, dit keer op een cruise!!
Ik kan niet wachten. De planning was om in 2013 weer naar Orlando te gaan, maar het kan zijn dat we al eerder gaan, want volgens mij heeft Daan ook de smaak te pakken. Misschien wordt het al 2011!!
maandag 21 december 2009
dag 23 (21 december)
Ik was al vroeg op, ondanks dat ik laat in bed lag. Momenteel ben ik de Vampires assistant aan het lezen. Leuk boek met een spannend verhaal, alleen is de schrijfstijl een beetje op kinderen gebaseerd, wat vreemd is want de details kunnen behoorlijk bloederig zijn. Maar goed, het houdt me afgeleid van de reis.
Nu maar hopen dat het meevalt met die sneeuw! En er maar niet aan denken dat we weg gaan. Er staat zo ontbijt bij Boma's op het rooster dus ik ga me even douchen. Elora slaapt nog als een roosje, die zal wel niet al te vrolijk wakker worden. Vandaag begint de terugreis... ik haat de terugreis.
Nu maar hopen dat het meevalt met die sneeuw! En er maar niet aan denken dat we weg gaan. Er staat zo ontbijt bij Boma's op het rooster dus ik ga me even douchen. Elora slaapt nog als een roosje, die zal wel niet al te vrolijk wakker worden. Vandaag begint de terugreis... ik haat de terugreis.
dag 22 (20 december)
De laatste volledige dag in Disney World en ik zal jullie maar eerlijk bekennen dat ik de hele dag een beetje een verdrietig gevoel heb gehad. Overdag vond ik het zelfs een beetje moeilijk om me op de disney magie te concentreren, met al het inpak geweld. De verslagen over 15 cm sneeuw en gesloten vliegvelden uit Nederland hielpen ook niet mee. Bah, de reis... nee daar kijk ik niet naar uit. We zijn namelijk ook best moe en als je moe bent kun je ook minder van elkaar hebben. Maar we zien het allemaal wel.
Toch hebben we nog even ZALIG geluncht bij the Earl of Sandwich. Ik ben erg blij dat ik deze had voorgesteld al moesten we er 20 minuten voor in de rij staan (maar ja... waar moet je hier nu niet voor in de rij staan? Alleen de toiletten niet... ironisch genoeg)
De jacht op een tas en een leuk cadeau voor een mannelijke vriend van ons die voor ons de kattenbak verschoont terwijl wij hier de bloemetjes buiten zetten, waren onsuccessvol. Die tassen hier zijn niets en ik kan voor Ed moeilijk met iets van Mickey ofzo aankomen. Ik geloof niet dat mijn Disney Mania op kantoor wordt gewaardeerd ;)
's middags zijn we mijn moeder en Elora gaan ophalen in de kamer. We hadden ons opgesplitst want met een een hyperactieve peuter is koffers inpakken een ervaring die je niet snel wil herhalen (vooral omdat Elora de neiging heeft dingen stiekem weer uit te pakken.
Elora sliep pas laat, dus we gingen pas laat op zoek naar een restaurant voor het avondeten. Chef Mickey's hebben we afgezegd (de characters waren het zelfde als het ontbijt en we wilden wel eens een avondje rust) Eerst wilden we langs de premium outlets voor een goede rugtas voor de terug weg, maar ons plan werd in de war geschopt door mijn dochter die telkens valse wc alarms gaf. Misschien haar manier van aandacht trekken, maar toen ik voor de dichte deur van de winkel stond, was het lachen me even vergaan.
Bij Lonestar hebben we een lekkere maar erg vette hap naar binnen gewerkt. De blooming onion was trouwens wel erg lekker en heel leuk om een keer gegeten te hebben. Maar zelfs met z'n viertjes was het ding zo groot dat we eigenlijk weinig zin hadden in ons hoofdgerecht en ik heb de helft laten staan. Ik voel al weer dat ik behoorlijk ben aangekomen hier in luilekkerland.
Daarna zijn we naar de magic kingdom gegaan, waar we nog een keer de holiday wishes hebben bewonderd. Tot iets voor enen hebben we in het park rondgebanjerd als de onverantwoordelijke ouders die we zijn (tja het is de laatste avond of het is het niet, toch?) En Elora was in de zevende hemel. Plots was het spookhuis eng en vond ze Davy Jones bij de Pirates ook eng (En we zijn in beiden al meer dan vijf keer geweest en toen vond ze het prachtig, dus volgens mij was dit even een spelletje om aandacht te krijgen, want na het ritje riep ze spontaan en weer helemaal stralend: "Mogen we nog een keer?"
De grootste schaters kregen we in de vliegende tapijten van Alladin. Er was iets raars aan de hand met ons tapijt of Elora deed iets, ik weet het niet (we denken het laatste, want Elora mocht sturen) en die van ons hupste door de lucht. Het leek de tower of terror wel, want ik werd echt uit mijn stoel gelift zo snel ging het. Beneden ons hoorden we de mensen lachen toen we voorbij zoefden en wij zelf lagen ook helemaal in een deuk in dat ding. Ik kon echt geen zinnig woord uitbrengen en ik hoorde later van mijn moeder (die beneden stond) dat je mij daar ook kon horen lachen. De tranen liepen over mijn wangen en Elora vond het ook heel grappig. Zo heeft Daan toch de milde versie van de ToT mee mogen maken en wij hebben echt onwijs gelachen.
We hebben Elora er op voorbereid dat het nu echt voorbij is. We hebben nog even naar het kasteel gezwaaid in de monorail en mijn hart zonk echt in mijn maag toen ik dit deed. Moet ik echt 4 jaar wachten om het kasteel weer te mogen zien? (nou dan moeten we tussendoor maar eens naar Parijs... al vind ik dat een stuk minder leuk)
Het was na tweeen toen ik eindelijk naar bed ging... mijn laatste nacht in dit geweldige hotel. Wat houd ik van deze plek!!
Toch hebben we nog even ZALIG geluncht bij the Earl of Sandwich. Ik ben erg blij dat ik deze had voorgesteld al moesten we er 20 minuten voor in de rij staan (maar ja... waar moet je hier nu niet voor in de rij staan? Alleen de toiletten niet... ironisch genoeg)
De jacht op een tas en een leuk cadeau voor een mannelijke vriend van ons die voor ons de kattenbak verschoont terwijl wij hier de bloemetjes buiten zetten, waren onsuccessvol. Die tassen hier zijn niets en ik kan voor Ed moeilijk met iets van Mickey ofzo aankomen. Ik geloof niet dat mijn Disney Mania op kantoor wordt gewaardeerd ;)
's middags zijn we mijn moeder en Elora gaan ophalen in de kamer. We hadden ons opgesplitst want met een een hyperactieve peuter is koffers inpakken een ervaring die je niet snel wil herhalen (vooral omdat Elora de neiging heeft dingen stiekem weer uit te pakken.
Elora sliep pas laat, dus we gingen pas laat op zoek naar een restaurant voor het avondeten. Chef Mickey's hebben we afgezegd (de characters waren het zelfde als het ontbijt en we wilden wel eens een avondje rust) Eerst wilden we langs de premium outlets voor een goede rugtas voor de terug weg, maar ons plan werd in de war geschopt door mijn dochter die telkens valse wc alarms gaf. Misschien haar manier van aandacht trekken, maar toen ik voor de dichte deur van de winkel stond, was het lachen me even vergaan.
Bij Lonestar hebben we een lekkere maar erg vette hap naar binnen gewerkt. De blooming onion was trouwens wel erg lekker en heel leuk om een keer gegeten te hebben. Maar zelfs met z'n viertjes was het ding zo groot dat we eigenlijk weinig zin hadden in ons hoofdgerecht en ik heb de helft laten staan. Ik voel al weer dat ik behoorlijk ben aangekomen hier in luilekkerland.
Daarna zijn we naar de magic kingdom gegaan, waar we nog een keer de holiday wishes hebben bewonderd. Tot iets voor enen hebben we in het park rondgebanjerd als de onverantwoordelijke ouders die we zijn (tja het is de laatste avond of het is het niet, toch?) En Elora was in de zevende hemel. Plots was het spookhuis eng en vond ze Davy Jones bij de Pirates ook eng (En we zijn in beiden al meer dan vijf keer geweest en toen vond ze het prachtig, dus volgens mij was dit even een spelletje om aandacht te krijgen, want na het ritje riep ze spontaan en weer helemaal stralend: "Mogen we nog een keer?"
De grootste schaters kregen we in de vliegende tapijten van Alladin. Er was iets raars aan de hand met ons tapijt of Elora deed iets, ik weet het niet (we denken het laatste, want Elora mocht sturen) en die van ons hupste door de lucht. Het leek de tower of terror wel, want ik werd echt uit mijn stoel gelift zo snel ging het. Beneden ons hoorden we de mensen lachen toen we voorbij zoefden en wij zelf lagen ook helemaal in een deuk in dat ding. Ik kon echt geen zinnig woord uitbrengen en ik hoorde later van mijn moeder (die beneden stond) dat je mij daar ook kon horen lachen. De tranen liepen over mijn wangen en Elora vond het ook heel grappig. Zo heeft Daan toch de milde versie van de ToT mee mogen maken en wij hebben echt onwijs gelachen.
We hebben Elora er op voorbereid dat het nu echt voorbij is. We hebben nog even naar het kasteel gezwaaid in de monorail en mijn hart zonk echt in mijn maag toen ik dit deed. Moet ik echt 4 jaar wachten om het kasteel weer te mogen zien? (nou dan moeten we tussendoor maar eens naar Parijs... al vind ik dat een stuk minder leuk)
Het was na tweeen toen ik eindelijk naar bed ging... mijn laatste nacht in dit geweldige hotel. Wat houd ik van deze plek!!
zondag 20 december 2009
dag 21 (19 december)
Vanochtend waren we niet zo kwiek als de vorige ochtenden. We zitten er goed doorheen maar zijn van plan te genieten van de laatste dagen.
Vandaag zijn we weer opgesplitst, dat is soms ook even nodig. Daan en ik wilde graag nog wat dingen in Universal doen, terwijl mamma liever nog een bezoekje bracht aan Hollywood studios. En dat was ook wel handig, want Universal begint pas na 10:00 een beetje open te gaan (de deuren gaan om 9 uur open maar de meeste ritjes gaan pas om 11:00 open) en we hadden alweer een vroege ADR bij de Garden Grill die middag / avond. Omdat Elora moest slapen was het niet handig om met haar naar Universal te gaan.
Helaas hebben we niet alles kunnen doen in Universal, want de vakantie gekte heeft toegeslagen. Daan en ik hebben interessante observaties gemaakt over 'beleving' in Universal. Het is niet dat de ritjes slechter zijn dan bij Disney, zeker niet er zitten echt een paar hele gave dingen in Universal. Het is de algemene beleving. Bij Disney is er echt research gedaan hoe alles prettiger is voor de mensen en daar hebben ze bij Universal duidelijk minder rekening mee gehouden. Er is veel meer ruimte voor mensen om voor te dringen (en dat doen ze dan ook graag) er wordt minder rekening met je gehouden en je voelt je vaak genegeerd of beledigd tijdens wachtrijen. Dan ga je al negatief een ritje in en geniet je er een stuk minder van. Terwijl Disney echt een geweldige customer experience hanteert (daarover straks meer)
Ik vind het jammer dat ik de Mummy heb moeten missen. Na 3 weken dacht ik toch wel alles gezien te kunnen hebben hier, maar dat valt dus toch vies tegen, is ons opgevallen.
We moesten ons haasten om naar huis te komen en om 14:30 hebben we nanna en Elora opgehaald om naar Chip and Dales harvest feast at the Garden Grill te gaan.
Eenmaal bij de ingang liepen we tegen een klein probleempje op. Mijn moeder was haar pasje vergeten, wat best wel voor wat spanning zorgde... want geen pasje, geen ingang, geen etentje en geen ticket naar de Candlelight processional... YIKES. Gelukkig wisten de lieve mensen van Disney dit feilloos op te lossen. Geen probleem, we stonden in het systeem... niet big brother is watching you, but big cheese is looking over you! Het pasje was zo (na natuurlijk even in de rij te hebben gestaan) uitgeprint... korte pijn en wij waren weer tot over onze oren verliefd op Disney!! Jolig stapten we door de poorten van Epcot heen.
Ook de Garden Grill komt in mijn top 5 van gave Disney restaurants terecht (in ieder geval samen met Park Fare en scifi diner). Wat een aandacht kreeg ons kleine meisje van de characters. Vooral Dale was geweldig, maar ook Mickey kon ik wel zoenen, zo leuk deed hij. We hebben echt genoten en ik kan dit iedereen (ook qua eten) echt aanraden.
Nog even snel Ellen's Energie Adventure gedaan en daarna hebben we Whoopie bewonderd in de Candlelight Processional. Leuk, maar 1 keer gezien is genoeg. Het was leuk om Whoopie gezien te hebben, al waren onze plaatsen erg slecht en kon Daan haar helemaal niet zien.
Daarna zijn we in de mensen massa naar huis gegaan.
Vandaag zijn we weer opgesplitst, dat is soms ook even nodig. Daan en ik wilde graag nog wat dingen in Universal doen, terwijl mamma liever nog een bezoekje bracht aan Hollywood studios. En dat was ook wel handig, want Universal begint pas na 10:00 een beetje open te gaan (de deuren gaan om 9 uur open maar de meeste ritjes gaan pas om 11:00 open) en we hadden alweer een vroege ADR bij de Garden Grill die middag / avond. Omdat Elora moest slapen was het niet handig om met haar naar Universal te gaan.
Helaas hebben we niet alles kunnen doen in Universal, want de vakantie gekte heeft toegeslagen. Daan en ik hebben interessante observaties gemaakt over 'beleving' in Universal. Het is niet dat de ritjes slechter zijn dan bij Disney, zeker niet er zitten echt een paar hele gave dingen in Universal. Het is de algemene beleving. Bij Disney is er echt research gedaan hoe alles prettiger is voor de mensen en daar hebben ze bij Universal duidelijk minder rekening mee gehouden. Er is veel meer ruimte voor mensen om voor te dringen (en dat doen ze dan ook graag) er wordt minder rekening met je gehouden en je voelt je vaak genegeerd of beledigd tijdens wachtrijen. Dan ga je al negatief een ritje in en geniet je er een stuk minder van. Terwijl Disney echt een geweldige customer experience hanteert (daarover straks meer)
Ik vind het jammer dat ik de Mummy heb moeten missen. Na 3 weken dacht ik toch wel alles gezien te kunnen hebben hier, maar dat valt dus toch vies tegen, is ons opgevallen.
We moesten ons haasten om naar huis te komen en om 14:30 hebben we nanna en Elora opgehaald om naar Chip and Dales harvest feast at the Garden Grill te gaan.
Eenmaal bij de ingang liepen we tegen een klein probleempje op. Mijn moeder was haar pasje vergeten, wat best wel voor wat spanning zorgde... want geen pasje, geen ingang, geen etentje en geen ticket naar de Candlelight processional... YIKES. Gelukkig wisten de lieve mensen van Disney dit feilloos op te lossen. Geen probleem, we stonden in het systeem... niet big brother is watching you, but big cheese is looking over you! Het pasje was zo (na natuurlijk even in de rij te hebben gestaan) uitgeprint... korte pijn en wij waren weer tot over onze oren verliefd op Disney!! Jolig stapten we door de poorten van Epcot heen.
Ook de Garden Grill komt in mijn top 5 van gave Disney restaurants terecht (in ieder geval samen met Park Fare en scifi diner). Wat een aandacht kreeg ons kleine meisje van de characters. Vooral Dale was geweldig, maar ook Mickey kon ik wel zoenen, zo leuk deed hij. We hebben echt genoten en ik kan dit iedereen (ook qua eten) echt aanraden.
Nog even snel Ellen's Energie Adventure gedaan en daarna hebben we Whoopie bewonderd in de Candlelight Processional. Leuk, maar 1 keer gezien is genoeg. Het was leuk om Whoopie gezien te hebben, al waren onze plaatsen erg slecht en kon Daan haar helemaal niet zien.
Daarna zijn we in de mensen massa naar huis gegaan.
dag 20 (18 december)
De laatste dag Hollywood Studios voor Daan en voor mij. Na gisteren al afscheid genomen te hebben van de Animal Kingdom wisten we nu ook dat we nog snel even de ritjes van onze wens lijst moesten afstrepen in Hollywood Studios. En we hadden er nog niet veel gedaan, dus ik wilde er een productieve dag van maken.
Alles behalve de Rock and Roll Rollercoaster hebben we kunnen doen. Lunch was geweldig. We zijn naar de 50's prime time cafe gegaan waar we een ontzettend lieve waitress hadden. Het eten was echt ZALIG en deze komt denk ik wel in mijn top tien van restaurantjes terecht (in ieder geval in mijn Disney top 10) Vooral de peanutbutter and Jelly Milkshake was schandalig lekker!!!
Elora was er zo hyper van, dat het haar 's middags niet meer lukte om te slapen. Toen we 's avonds naar Epcot reden om te gaan eten bij de Bistro de Paris, zagen we het somber in dat ze erg gezellig zou zijn met haar slaap te kort.
We waren al wat aan de late kant en Elora werd niet al te charmant in het wagentje gedumpt zodat we stevig door konden stappen. Halverwege Canada zagen we dat Elora in slaap was gevallen. We hebben haar tijdens het eten lekker laten slapen. Ik was even vergeten hoe rustig het eten is als er geen drukke peuter bij zit. Heeeeerlijk... we hebben lekker relaxed gegeten. Elora werd precies voor het toetje wakker en was niet in een allerbeste bui... tot mijn chocolade taartje werd geserveerd. De twee happen die ik er van heb kunnen eten waren idd erg lekker... de rest werd gretig door de chocolade jaws verorberd. De chocolade zat echt OVERAL!. En ons kleine moppersmurfje was gelijk weer helemaal in haar nopjes. Ze is hier nooit lang chaggo (trouwens thuis ook niet, ze is over het algemeen een heel vrolijk kind, maar die peuterpubertijd buien zijn soms toch wel vermoeiend)
Daarna hebben we Epcot onveilig gemaakt. Omdat Elora laat had geslapen, had ze energie voor 10. We hebben ook heel Epcot bekeken. Mijn moeder en ik zijn heel dapper in de Mission Space gegaan. Eerst als Team Green en die vonden we zo tam dat we heel stoer en met grote mond naar team Orange (de extremere versie) stapten. We kwamen er niet zo stoer uit als we er in gingen. Ik heb ook meerdere keren het grapje: "We came as team orange and we left as team green" gemaakt voor de gewillige Amerikaanse oren, want we zagen daadwerkelijk groen toen we er uit kwamen.
Omdat het een Extra Magic Hour avond was besloten we ons in de 25 minuten wachtrij (dachten we) voor Soaring te stappen. De rij bleek dus 60 minuten te zijn en mamma en ik begonnen al te balen. Want het werd laat en Elora en Daan wachtten op ons. Toch zijn we blij geweest dat we niet uit de rij zijn gestapt, want Soaring is idd een waanzinnige attractie.
Compleet gaar strompelden we naar de auto, rond 23:30, waar Elora druk en vrolijk aan het vertellen was hoe leuk ze alles wel niet vond. Weer een super dag... maar ook wel een vermoeiende.
Alles behalve de Rock and Roll Rollercoaster hebben we kunnen doen. Lunch was geweldig. We zijn naar de 50's prime time cafe gegaan waar we een ontzettend lieve waitress hadden. Het eten was echt ZALIG en deze komt denk ik wel in mijn top tien van restaurantjes terecht (in ieder geval in mijn Disney top 10) Vooral de peanutbutter and Jelly Milkshake was schandalig lekker!!!
Elora was er zo hyper van, dat het haar 's middags niet meer lukte om te slapen. Toen we 's avonds naar Epcot reden om te gaan eten bij de Bistro de Paris, zagen we het somber in dat ze erg gezellig zou zijn met haar slaap te kort.
We waren al wat aan de late kant en Elora werd niet al te charmant in het wagentje gedumpt zodat we stevig door konden stappen. Halverwege Canada zagen we dat Elora in slaap was gevallen. We hebben haar tijdens het eten lekker laten slapen. Ik was even vergeten hoe rustig het eten is als er geen drukke peuter bij zit. Heeeeerlijk... we hebben lekker relaxed gegeten. Elora werd precies voor het toetje wakker en was niet in een allerbeste bui... tot mijn chocolade taartje werd geserveerd. De twee happen die ik er van heb kunnen eten waren idd erg lekker... de rest werd gretig door de chocolade jaws verorberd. De chocolade zat echt OVERAL!. En ons kleine moppersmurfje was gelijk weer helemaal in haar nopjes. Ze is hier nooit lang chaggo (trouwens thuis ook niet, ze is over het algemeen een heel vrolijk kind, maar die peuterpubertijd buien zijn soms toch wel vermoeiend)
Daarna hebben we Epcot onveilig gemaakt. Omdat Elora laat had geslapen, had ze energie voor 10. We hebben ook heel Epcot bekeken. Mijn moeder en ik zijn heel dapper in de Mission Space gegaan. Eerst als Team Green en die vonden we zo tam dat we heel stoer en met grote mond naar team Orange (de extremere versie) stapten. We kwamen er niet zo stoer uit als we er in gingen. Ik heb ook meerdere keren het grapje: "We came as team orange and we left as team green" gemaakt voor de gewillige Amerikaanse oren, want we zagen daadwerkelijk groen toen we er uit kwamen.
Omdat het een Extra Magic Hour avond was besloten we ons in de 25 minuten wachtrij (dachten we) voor Soaring te stappen. De rij bleek dus 60 minuten te zijn en mamma en ik begonnen al te balen. Want het werd laat en Elora en Daan wachtten op ons. Toch zijn we blij geweest dat we niet uit de rij zijn gestapt, want Soaring is idd een waanzinnige attractie.
Compleet gaar strompelden we naar de auto, rond 23:30, waar Elora druk en vrolijk aan het vertellen was hoe leuk ze alles wel niet vond. Weer een super dag... maar ook wel een vermoeiende.
dag 19 (17 december)
Er stond vanochtend een safari met Donald Duck op de planning. Wat vermoeid maar toch wel enthousiast sleepten we ons naar the Animal Kingdom toe. Daar stond Donald al in vol safari ornaat op ons te wachten. Ik ben nooit een Donald fan geweest, maar na deze vakantie heeft die eend toch wel een plaatsje in mijn hart veroverd. Het waren telkens leuke acteurs in het Donald pak en dit was weer geen uitzondering. Elora werd uitvoerig geknuffeld.
De safari breakfast was lekker en leuk, maar toch niet een van mijn favorieten, want ook hier hadden de characters niet heel veel tijd voor de kinderen. Het voelde een beetje als een massa 'productie' waarin je op de lopende band foto's en handtekeningen van de voorbij rennende characters kreeg. Het was wel leuk om voor het eerst Daisy (voor de Nederlanders onder ons 'Katrien') Duck gezien te mogen hebben. Weer een character voor in het handtekeningen boekje (we zitten inmiddels al op boekje vier, met het enthousiasme waarin mijn moeder en Elora character handtekeningen verzamelen.
Daarna stapten we precies op tijd het park in en was alles net open. Het was niet druk en het weer was een stuk beter dan de eerste keer. Snel nog even wat ritjes van mijn 'to do list' af kunnen strepen. Mount Everest was trouwens heel gaaf en een stuk heftiger dan ik verwachtte. Ik heb de hele rit in een scheur gelegen van het lachen (dat is mijn reactie als ik een beetje nerveus ben, hihi, dus mensen zullen wel gedacht hebben!!)
Het was een heerlijke ochtend en het was leuk om ook nog een keer in de Dinosaur te gaan. Ook de flights of Wonder konden we waarderen omdat er een goede dosis humor in zat. De man in de show deed ons zo aan Eddie Izzard denken en we waren gelijk gecharmeerd.
Onze ochtend kon nit te lang duren want we hadden om 16:00 al een ADR bij Hollywood Brown Derby voor de Fantasmic package en Elora moest nog wel even slapen tussendoor.
Hollywood Brown Derby was lekker, maar niet heel bijzonder. Ik merk dat we de character dingen hier toch het leukst vinden, of de echt typische Disney lunches of dinner.
Daarna hebben we de show van Beauty and the Beast bewonderd. Leuk gedaan, maar wij hadden stiekem de musical al gezien, dus dan ben je toch niet heel erg verrast ;)
Fantasmic was weer Fantastic!!! Dit keer nog leuker dan de eerste keer, want ze hadden toch de grote draak weer (ik was al aan mijn geheugen gaan twijfelen) en ook Elora genoot er weer van. Ze heeft muisstil op mijn schoot gezeten met haar ogen en haar mondje wijd open. Het was wel een beetje gaan miseren van de regen dus we hebben voor de zekerheid onze tenten maar aan getrokken (Van die regen capes)
Daarna nog even in de great movie ride en toen ging het park toch echt sluiten!
De safari breakfast was lekker en leuk, maar toch niet een van mijn favorieten, want ook hier hadden de characters niet heel veel tijd voor de kinderen. Het voelde een beetje als een massa 'productie' waarin je op de lopende band foto's en handtekeningen van de voorbij rennende characters kreeg. Het was wel leuk om voor het eerst Daisy (voor de Nederlanders onder ons 'Katrien') Duck gezien te mogen hebben. Weer een character voor in het handtekeningen boekje (we zitten inmiddels al op boekje vier, met het enthousiasme waarin mijn moeder en Elora character handtekeningen verzamelen.
Daarna stapten we precies op tijd het park in en was alles net open. Het was niet druk en het weer was een stuk beter dan de eerste keer. Snel nog even wat ritjes van mijn 'to do list' af kunnen strepen. Mount Everest was trouwens heel gaaf en een stuk heftiger dan ik verwachtte. Ik heb de hele rit in een scheur gelegen van het lachen (dat is mijn reactie als ik een beetje nerveus ben, hihi, dus mensen zullen wel gedacht hebben!!)
Het was een heerlijke ochtend en het was leuk om ook nog een keer in de Dinosaur te gaan. Ook de flights of Wonder konden we waarderen omdat er een goede dosis humor in zat. De man in de show deed ons zo aan Eddie Izzard denken en we waren gelijk gecharmeerd.
Onze ochtend kon nit te lang duren want we hadden om 16:00 al een ADR bij Hollywood Brown Derby voor de Fantasmic package en Elora moest nog wel even slapen tussendoor.
Hollywood Brown Derby was lekker, maar niet heel bijzonder. Ik merk dat we de character dingen hier toch het leukst vinden, of de echt typische Disney lunches of dinner.
Daarna hebben we de show van Beauty and the Beast bewonderd. Leuk gedaan, maar wij hadden stiekem de musical al gezien, dus dan ben je toch niet heel erg verrast ;)
Fantasmic was weer Fantastic!!! Dit keer nog leuker dan de eerste keer, want ze hadden toch de grote draak weer (ik was al aan mijn geheugen gaan twijfelen) en ook Elora genoot er weer van. Ze heeft muisstil op mijn schoot gezeten met haar ogen en haar mondje wijd open. Het was wel een beetje gaan miseren van de regen dus we hebben voor de zekerheid onze tenten maar aan getrokken (Van die regen capes)
Daarna nog even in de great movie ride en toen ging het park toch echt sluiten!
dag 18 (16 december)
Nanna is met Elora naar de Animal kingdom gegaan en Daan en ik zijn een koffer gaan kopen. Ons ontbijt was heel gezond een handje snoep en een soort mc muffin (ik weet niet meer hoe dat ding heet) bij de Mac.
In een outlet boekenwinkel voelde ik me helemaal in de zevende hemel. Zoveel boeken voor zo weinig geld... ik kon bijna niet kiezen... als we geen gewicht limiet hadden gehad had ik er veel meer meegenomen, als boekennerd zijnde.
's avonds, na een verder rustige dag, zijn we naar de Hoop dee Doo musical revue gegaan. We hebben genoten, ondanks dat dit eigenlijk helemaal niet onze humor is. (can I have some toast with that cheese?) Maar ze brengen het zo leuk dat zelfs wij hebben zitten schateren. Zelfs Elora kon om sommige grapjes lachen en wij waren helemaal vertederd.
Mijn dochter is nu al een jongensgek, terwijl ze nog geen drie jaar oud is!! Een van de mannen van de show, die erg op haar 'prince charming' leek was haar favoriet en ze kreeg het voor elkaar met hem op de foto te gaan en een handtekening te krijgen. Ze keek met grote ogen naar hem als hij op het podium was en ze was er helemaal stil van (bel de krant)
De show was leuk en het eten was erg lekker en ik kan het echt aanraden. Misschien niet de meest dynamische dag, maar wel een hele gezellige. Ik merk wel dat we moe beginnen te worden en dat we niet meer alle energie hebben.
In een outlet boekenwinkel voelde ik me helemaal in de zevende hemel. Zoveel boeken voor zo weinig geld... ik kon bijna niet kiezen... als we geen gewicht limiet hadden gehad had ik er veel meer meegenomen, als boekennerd zijnde.
's avonds, na een verder rustige dag, zijn we naar de Hoop dee Doo musical revue gegaan. We hebben genoten, ondanks dat dit eigenlijk helemaal niet onze humor is. (can I have some toast with that cheese?) Maar ze brengen het zo leuk dat zelfs wij hebben zitten schateren. Zelfs Elora kon om sommige grapjes lachen en wij waren helemaal vertederd.
Mijn dochter is nu al een jongensgek, terwijl ze nog geen drie jaar oud is!! Een van de mannen van de show, die erg op haar 'prince charming' leek was haar favoriet en ze kreeg het voor elkaar met hem op de foto te gaan en een handtekening te krijgen. Ze keek met grote ogen naar hem als hij op het podium was en ze was er helemaal stil van (bel de krant)
De show was leuk en het eten was erg lekker en ik kan het echt aanraden. Misschien niet de meest dynamische dag, maar wel een hele gezellige. Ik merk wel dat we moe beginnen te worden en dat we niet meer alle energie hebben.
dag 17 (15 december)
het bordje, 'do not disturb' hing op onze deur tot laat in de middag. Het was vandaag een rustdag. Beetje bij het zwembad hangen, beetje relaxen... dat mag ook wel na zo veel 'excitement'.
Om even te testen of we echt een nieuwe koffer of tas nodig hebben, ben ik alvast 'de buit' gaan inpakken.... YIKES!!! Een koffer erbij is geen overbodige luxe, tenzij we besluiten onze kleding maar hier te laten...
Onze dag is heerlijk saai geweest en rond 16:00 gingen we aanstalte maken om naar de Magic Kingdom te gaan om de Mickey's very merry christmas party mogen mee te maken. Mijn sluimerende verkoudheid besloot weer eens goed de kop op te zetten, dus ik liep half stoned met een wattenkop en een snotneus door het bloedhete weer rond.
We mochten door speciale hekjes en kregen een polsbandje. We hadden er helemaal zin in. Bij Cosmic Ray's hebben we een burger achter onze kiezen geduwd en Elora een peanut butter and jelly sandwich. Elora 'got her groove on' bij Sonny Galactic (of zo iets) en ze shook her booty like there was no tomorrow.
Op naar 'belle's enchanted christmas' waar we een uur te vroeg voor waren. Daan werd vooruit gestuurd (met leesboek, dus het was niet helemaal gemeen van ons) en nanna, Elora en ik gingen nog een keer in de Winnie the Pooh ride (want die hadden we nog niet gedaan... (vul de sarcastische ondertoon hier in) okay, die hadden we nog niet voor de 5e keer gedaan)
Daarna gingen we snel naar Daan toe, we hadden nog dik 20 minuten voor de show zou beginnen. Werden we door een aantal niet zo magische castmembers weg gestuurd... je mocht geen plaatsen open houden voor familie... vol was vol) Tja doen wij dat ook eens zeg... maar goed, er was gelukkig nog zat te doen. Op naar a totally tomorrowland christmas show dan maar. Helaas hadden ze geen 'it was the night before christmas show meer', waar we goed van baalden, want deze show was niet zo geweldig.
Daarna toch naar belle, waar we een uur in de rij hebben gestaan voor een show van 10 minuten... hmpf. Elora zat in haar oogjes te wrijven en Daan had er niet zo'n zin meer in. Tot nu toe leek de MVMCP niet zo heel bijzonder. Met Elora in de wagen is Daan snel naar huis gegaan, voor een goede nachtrust. Mams en ik zijn nog verder gaan feesten. Alsof we het er om gedaan hebben, maar zodra Daan weg ging was alles ineens helemaal gaaf en geweldig.
We hebben ergens op een brug zittend het vuurwerk bewonderd wat echt zo bijzonder was. Ik heb veel vuurwerk gezien (zelfs in Disney) maar dit sloeg echt ALLES. Zo gaaf. Helaas zaten we wel achter bomen, dus niet alles was even goed te zien. Maar... zelfs dan nog... WOW!!! En Tinkerbell kwam ook naar beneden aan haar touwtje en dat had ik 10 jaar geleden voor het laatst gezien! Gewelig, ik miste Elora echt iedere seconde, wat had ik spijt dat ik haar naar huis had laten gaan.
Ook de parade hebben we zittend kunnen bekijken en weer waren we onze ogen uit aan het kijken. Wat een gave parade, hoe mooi... hoe bijzonder. Beter dan welke parade die we tot nu toe hebben gezien!!! Echt helemaal geweldig.
Daarna de celebrate the season show die ook helemaal superb was en we waren helemaal in de kerststemming. Het was inmiddels al 23:40 en we zagen een massa mensen naar de uitgang stieren. Wij besloten nog even snel een ritje te doen tot de ergste groep mensen weg zou zijn bij de sluitingstijd. Small world kwamen we tegen en tot onze verbazing konden we even na twaalven nog in de Peter Pan stappen. Vlak na ons ging de rij dicht (al probeerde een paar onbeleefde mensen over de lijn heen te stappen en deden ze erg lelijk toen de castmember, die heel slim de rij afsloot, hen terug stuurde) Wij waren in onze nopjes.
Helaas was de rij naar de bus voor de animal kingdom nog aanzienlijk groot en moesten we minstens twintig minuten wachten voor we mee konden. Pas om kwart over 1 's nachts kwamen we op de kamer aan, hyper, happy en moe tegelijk!
Om even te testen of we echt een nieuwe koffer of tas nodig hebben, ben ik alvast 'de buit' gaan inpakken.... YIKES!!! Een koffer erbij is geen overbodige luxe, tenzij we besluiten onze kleding maar hier te laten...
Onze dag is heerlijk saai geweest en rond 16:00 gingen we aanstalte maken om naar de Magic Kingdom te gaan om de Mickey's very merry christmas party mogen mee te maken. Mijn sluimerende verkoudheid besloot weer eens goed de kop op te zetten, dus ik liep half stoned met een wattenkop en een snotneus door het bloedhete weer rond.
We mochten door speciale hekjes en kregen een polsbandje. We hadden er helemaal zin in. Bij Cosmic Ray's hebben we een burger achter onze kiezen geduwd en Elora een peanut butter and jelly sandwich. Elora 'got her groove on' bij Sonny Galactic (of zo iets) en ze shook her booty like there was no tomorrow.
Op naar 'belle's enchanted christmas' waar we een uur te vroeg voor waren. Daan werd vooruit gestuurd (met leesboek, dus het was niet helemaal gemeen van ons) en nanna, Elora en ik gingen nog een keer in de Winnie the Pooh ride (want die hadden we nog niet gedaan... (vul de sarcastische ondertoon hier in) okay, die hadden we nog niet voor de 5e keer gedaan)
Daarna gingen we snel naar Daan toe, we hadden nog dik 20 minuten voor de show zou beginnen. Werden we door een aantal niet zo magische castmembers weg gestuurd... je mocht geen plaatsen open houden voor familie... vol was vol) Tja doen wij dat ook eens zeg... maar goed, er was gelukkig nog zat te doen. Op naar a totally tomorrowland christmas show dan maar. Helaas hadden ze geen 'it was the night before christmas show meer', waar we goed van baalden, want deze show was niet zo geweldig.
Daarna toch naar belle, waar we een uur in de rij hebben gestaan voor een show van 10 minuten... hmpf. Elora zat in haar oogjes te wrijven en Daan had er niet zo'n zin meer in. Tot nu toe leek de MVMCP niet zo heel bijzonder. Met Elora in de wagen is Daan snel naar huis gegaan, voor een goede nachtrust. Mams en ik zijn nog verder gaan feesten. Alsof we het er om gedaan hebben, maar zodra Daan weg ging was alles ineens helemaal gaaf en geweldig.
We hebben ergens op een brug zittend het vuurwerk bewonderd wat echt zo bijzonder was. Ik heb veel vuurwerk gezien (zelfs in Disney) maar dit sloeg echt ALLES. Zo gaaf. Helaas zaten we wel achter bomen, dus niet alles was even goed te zien. Maar... zelfs dan nog... WOW!!! En Tinkerbell kwam ook naar beneden aan haar touwtje en dat had ik 10 jaar geleden voor het laatst gezien! Gewelig, ik miste Elora echt iedere seconde, wat had ik spijt dat ik haar naar huis had laten gaan.
Ook de parade hebben we zittend kunnen bekijken en weer waren we onze ogen uit aan het kijken. Wat een gave parade, hoe mooi... hoe bijzonder. Beter dan welke parade die we tot nu toe hebben gezien!!! Echt helemaal geweldig.
Daarna de celebrate the season show die ook helemaal superb was en we waren helemaal in de kerststemming. Het was inmiddels al 23:40 en we zagen een massa mensen naar de uitgang stieren. Wij besloten nog even snel een ritje te doen tot de ergste groep mensen weg zou zijn bij de sluitingstijd. Small world kwamen we tegen en tot onze verbazing konden we even na twaalven nog in de Peter Pan stappen. Vlak na ons ging de rij dicht (al probeerde een paar onbeleefde mensen over de lijn heen te stappen en deden ze erg lelijk toen de castmember, die heel slim de rij afsloot, hen terug stuurde) Wij waren in onze nopjes.
Helaas was de rij naar de bus voor de animal kingdom nog aanzienlijk groot en moesten we minstens twintig minuten wachten voor we mee konden. Pas om kwart over 1 's nachts kwamen we op de kamer aan, hyper, happy en moe tegelijk!
dinsdag 15 december 2009
dag 16 (14 december)
Volgens mij was ik vandaag de enige die er echt zin in had, we gingen naar de islands of Adventure. Na de vorige keer in Universal studios hadden we ons lesje geleerd om niet te haasten... de helft gaat toch pas laat open. Mijn plan was om eerst eens naar een IHOP te gaan. Dit wil ik al de hele vakantie, maar we rijden er alleen maar langs als we dus niet op zoek zijn naar eten. De laatste keer dat we dit deden had ik afslag 79 in mijn hoofd geprent en zo reden we deze ochten vrolijk naar afslag 79 op de i-4.
IHOP was zalig, al moet ik eerlijk zeggen dat ik de twee pannenkoeken niet eens op kreeg, zo zoet en vullend waren ze. Elora vond haar chocolate chip pancake geweldig en ook Daan's cheesestake was echt zalig. Mam en ik deelden de eggnog en pecan pie pancakes.... zaaaalig.
Daarna naar de 'Islands' toe. In het begin was ik meer aan het strompelen (ja nog steeds mijn voeten) dan lopen, maar als ik eenmaal even door de pijn heen ben gaat het wel weer. Hihi, Daan vindt me erg eigenwijs omdat ik door blijf lopen, maar ik ga dus echt niet stil zitten als ik hier ben, al vallen mijn voeten eraf (okay, dit overdrijf ik... maar dat is ook een vak *grijns*)
De eerste rit was Spiderman en die was echt gaaf!!!! Mijn moeder en ik hebben ons suf gelachen, maar Daan vond het minder en die kwam er een tikkeltje groener uit. Elora mocht met de superhero's op de foto en die keken allemaal heel verbaasd toen ze een peuter met een handtekeningen boekje op ze af zagen komen. Vooral wolverine leek erg vertederd.
Voor Elora stond het land van dr Seuss op het rooster. Echt super gaaf, bijna disney kwaliteit. Ik ben zelf een groot dokter Seuss fan, dus moest ook wat poppetjes voor mijn kerstboom hebben. De show van de Grinch was echt helemaal leuk en Elora mocht met haar nanna gezellig nog even in Seuss land ravotten terwijl mams en paps naar de Sinbad Show en de voyage of Poseidon gingen doen. Alletwee heel imposant qua effecten, maar hadden alletwee een beetje de 'kazigheid' van een slechte b-film. Toch hebben we wel genoten.
Daarna nog even snel 'Cat in the hat' en nog een keer met Elora maar toen moesten we echt naar huis, want Elora zat er heel erg doorheen. Ze moest overal om huilen want ze had nog niet gegeten en ze moest slapen. Toch nog maar even een funnelcake gegeten op de terug weg, zodat ze tenminste iets in haar maag had. Daarna kreeg ze er ook nog een corndog van mijn moeder achteraan (burp) en na een halve corndog viel ze in haar wagentje in slaap. Dit gebeurd echt NOOIT bij ons!! We konden haar zelfs slapend in de auto tillen en daarna slapend uit de auto tillen en in bed leggen. Dat is bij ons echt nog nooit voorgekomen.
's avonds stond Fulltone's crabhouse op het rooster. Erg duur... maar super lekker!!! Zelfs Elora heeft wat krabpoten verorberd. Het was al weer een lange dag geworden en een late avond. Morgen hebben we een rustig zwembad dagje (mocht ook wel eens) en gaan we 's avonds naar de Mickey's very merry Christmas party!!!
IHOP was zalig, al moet ik eerlijk zeggen dat ik de twee pannenkoeken niet eens op kreeg, zo zoet en vullend waren ze. Elora vond haar chocolate chip pancake geweldig en ook Daan's cheesestake was echt zalig. Mam en ik deelden de eggnog en pecan pie pancakes.... zaaaalig.
Daarna naar de 'Islands' toe. In het begin was ik meer aan het strompelen (ja nog steeds mijn voeten) dan lopen, maar als ik eenmaal even door de pijn heen ben gaat het wel weer. Hihi, Daan vindt me erg eigenwijs omdat ik door blijf lopen, maar ik ga dus echt niet stil zitten als ik hier ben, al vallen mijn voeten eraf (okay, dit overdrijf ik... maar dat is ook een vak *grijns*)
De eerste rit was Spiderman en die was echt gaaf!!!! Mijn moeder en ik hebben ons suf gelachen, maar Daan vond het minder en die kwam er een tikkeltje groener uit. Elora mocht met de superhero's op de foto en die keken allemaal heel verbaasd toen ze een peuter met een handtekeningen boekje op ze af zagen komen. Vooral wolverine leek erg vertederd.
Voor Elora stond het land van dr Seuss op het rooster. Echt super gaaf, bijna disney kwaliteit. Ik ben zelf een groot dokter Seuss fan, dus moest ook wat poppetjes voor mijn kerstboom hebben. De show van de Grinch was echt helemaal leuk en Elora mocht met haar nanna gezellig nog even in Seuss land ravotten terwijl mams en paps naar de Sinbad Show en de voyage of Poseidon gingen doen. Alletwee heel imposant qua effecten, maar hadden alletwee een beetje de 'kazigheid' van een slechte b-film. Toch hebben we wel genoten.
Daarna nog even snel 'Cat in the hat' en nog een keer met Elora maar toen moesten we echt naar huis, want Elora zat er heel erg doorheen. Ze moest overal om huilen want ze had nog niet gegeten en ze moest slapen. Toch nog maar even een funnelcake gegeten op de terug weg, zodat ze tenminste iets in haar maag had. Daarna kreeg ze er ook nog een corndog van mijn moeder achteraan (burp) en na een halve corndog viel ze in haar wagentje in slaap. Dit gebeurd echt NOOIT bij ons!! We konden haar zelfs slapend in de auto tillen en daarna slapend uit de auto tillen en in bed leggen. Dat is bij ons echt nog nooit voorgekomen.
's avonds stond Fulltone's crabhouse op het rooster. Erg duur... maar super lekker!!! Zelfs Elora heeft wat krabpoten verorberd. Het was al weer een lange dag geworden en een late avond. Morgen hebben we een rustig zwembad dagje (mocht ook wel eens) en gaan we 's avonds naar de Mickey's very merry Christmas party!!!
dag 15 (13 december)
De akela in mij stak haar akelige (of is dat akela-ige?) hoofd omhoog toen iedereen op zijn gemakje stond te tutten vanochtend. "Kom op mensen, we willen bij tijds in de Magic Kingdom zijn, want ik heb de les al geleerd dat als we later gaan, we langer in de rij staan en aangezien we alleen maar de ochtend gaan, zien we dan helemaal niets!". Want het is een feit, de dagen gaan snel en telkens als we een ochtend in het park zijn, zien we hooguit 4 a 5 attracties (soms zelfs minder).
Het is moeilijk om even op te schieten met 3 volwassenen en een kind op de kamer, je loopt elkaar toch soms in de weg. Maar, we waren redelijk op tijd de deur uit en hadden de opening ceremony van de Magic Kingdom nog maar net gemist. Op naar fantasy land, waar de rij voor Peter Pan al gevormd was. Poeh he, en dit is dan een rustige dag? Ik wil niet weten hoe het hier is tijdens drukkere seizoenen.
Peter Pan en dan Winnie the Pooh (een van Elora's favorieten) en op naar Toon Town, want Elora wil met Tinkerbell op de foto. Eerst nog even in de Barnstormer, want dat is een achtbaan voor kleintjes... Elora's eerste achtbaan en ze vindt het helemaal geweldig!!!
Dan in de rij voor de fairies... want het is geen Disney als het geen rij heeft. Het enige waar ik tot nu toe in Disney bijna nooit voor in de rij heb moeten staan zijn de toiletten (BIJNA nooit) De rij is niet heel lang... maar gaat zooooooo langzaam dat ik een aantal keer overweeg om eruit te stappen. Daan zit lekker buiten in het zonnetje (want na een paar hele koude natte dagen is het vandaag weer bloedje heet en zonnig) een boekje te lezen en ik sta, en ik sta en ik sta maar. Er staan op dat moment twee vaders voor ons en een gezin met een meisje. Elora is de rij aan het vermaken. Ze hangt te clown uit en probeert alle kinderen te zoenen. *Yikes* Mensen moeten om haar lachen en het valt me op dat ze hier veel aandacht krijgt. Iedereen vindt haar zo 'cute' of 'funny'. Ik kijk eens om me heen en zie toch mooiere en schattige kindertjes, maar die van mij steelt toch wel de show. Dat komt waarschijnlijk omdat ze niet verlegen en heel erg sociaal is. In het Nederlands kletst ze tegen iedereen aan, trekt ze gekke bekken en krijgt ze mensen aan het lachen. Het is een kleine komiek, zelfs op deze leeftijd al.
De pappa's voor ons staan alleen maar in de rij voor de rest van de familie. Op een van de pappa's komen 6 mensen af en mijn moeder en ik balen als een stekker want ze laten telkens maar een paar mensen toe bij de fairies... de andere pappa heeft een bescheiden gezin van 4.
Gelukkig mogen wij de volgende ronde ook de grote deuren door, om vervolgens daar weer in de rij te moeten gaan staan... pffft.
Maar eindelijk... eindelijk worden we dan door Silvermist opgehaald... die ik met mijn stomme hoofd Rani noem (ja sorry hoor, ik ben een leesbeest en voor dat de tinkerbell films uitkwamen, waren er de boeken en daar heette de watertalented fairy: Rani) Silvermist was aardig, maar ze sprak een beetje haar tekst op en was niet zo spontaan. Elora vond er niet zo veel aan want ze was haar telkens aan het vertellen dat ze Tink zag (die verder op in de rij stond)
Tinkerbell was fantastisch. Elora had de grootste lol met haar en het was zo schattig om te zien. Maar hoe leuk Tink ook was, mijn favoriet was toch echt Rosetta! Wat een leuke griet was dat zeg. Elora trok een gek gezicht naar haar en ze moest zo lachen. Elora had haar handen op haar wangen gedaan en keek heel verbaasd en Rosetta deed haar na. Ze keek naar de fotograaf en zei: "She is so funny!!!" Elora stal de show en toen liet Rosetta aan Tinkerbell zien wat Elora deed en moest Tink ook lachen. Toen we weg liepen zei Rosetta tegen de fotograaf: "What is the number of that picture? I want one for myself". Ik was ZO gevleid.
Na een leuke tijd bij de fairies, (ja ja, het was het lange, lange wachten waard) hebben we nog even minnie's huisje bekeken, maar de rest van Toon Town hadden we geen tijd meer voor, want we hadden een ADR bij Winnie the Pooh in the Crystal Palace.
's middags ging Elora even slapen en Daan en ik hebben lekker even in en bij het zwembad gehangen om toch een beetje een 'tropisch vakantie gevoel' te hebben en een beetje bruiner terug te komen. Want echt bruin zijn we nog niet. Meer: "niet-meer-lijkbleek".
Elora kon de slaap niet goed vatten en ze sliep maar een uurtje. Ze slaapt hier relatief weinig maar is gelukkig wel vaak vrolijk. Toch merk ik dat de vermoeidheid wel aan het inslaan is, want ze is wat sneller gepiqueerd dan normaal (wij ook trouwens hoor, wij zijn ook stiekem moe, het is toch wel intens dit)
om 17:00 stonden we in de Grand Floridian bij de 1900 Parkfare om te eten met de hele cinderella familie. Het was in een woord geweldig en ik vond het het leukste character diner die ik tot nu toe heb gedaan. Wat kregen de kinderen toch een aandacht en wat was het leuk gedaan. We moesten even wachten op de characters, want we zaten helemaal achteraan. Voor dat de characters bij ons kwamen, was er een dans van de prins en cinderella. Elora zat al verliefd naar de prins te staren toen hij de tafels rond ging. Toen de prins en cinderella klaar waren met dansen nodigde de prins en Cinderella de kinderen uit om te dansen. De prins had al een danspartner dus cinderella bood Elora een lege hand aan (die had ook al een meisje aan haar hand) Maar Elora wilde liever met de prins dansen en dus wachtte ze even. De prins vroeg haar ten dans en ze was helemaal in de zevende hemel. Toen haar dans met de prins voorbij was rende ze snel naar cinderella en mocht ze ook nog met haar dansen. En daarna knuffelde Elora iedereen die geknuffeld wilde worden.
Na het hele dansen gingen we weer aan tafel. Lady Tremaine was als eerste bij onze tafel en Elora ging 'boos' met haar poseren. De boze stiefmoeder was echt zo leuk met haar. Wij vonden het heel leuk maar Elora zag al dat de prins eraan kwam.
Ik vertelde de prins dat hij Elora's "first crush' was en hij vertelde me dat hij daarvan moest blozen. De prins was heel galant en Elora was helemaal in lurve!! Ze was er zo vol van.
Cinderella was een van mijn favorieten, ondanks dat ik de cinderella's tot nu toe een beetje saai vond. Deze was zo lief, ze ging bij Elora op de stoel zitten en na heel veel geknuffel en gebabbel zei ze, terwijl ze haar arm om Elora heen sloeg: "I think I'll keep this one". We waren zo vertederd dat de tranen in mijn ogen stonden.
Toen was Anastasia aan de beurt en Elora probeerde haar een roos aan te bieden. Anastasia was allergisch en maakte er een show van. We moesten erg lachen. Drizella vond ik de leukste van de zusters en met beide zusters ging Elora met een stout gezicht op de foto, het was hillarisch.
Het is moeilijk om even op te schieten met 3 volwassenen en een kind op de kamer, je loopt elkaar toch soms in de weg. Maar, we waren redelijk op tijd de deur uit en hadden de opening ceremony van de Magic Kingdom nog maar net gemist. Op naar fantasy land, waar de rij voor Peter Pan al gevormd was. Poeh he, en dit is dan een rustige dag? Ik wil niet weten hoe het hier is tijdens drukkere seizoenen.
Peter Pan en dan Winnie the Pooh (een van Elora's favorieten) en op naar Toon Town, want Elora wil met Tinkerbell op de foto. Eerst nog even in de Barnstormer, want dat is een achtbaan voor kleintjes... Elora's eerste achtbaan en ze vindt het helemaal geweldig!!!
Dan in de rij voor de fairies... want het is geen Disney als het geen rij heeft. Het enige waar ik tot nu toe in Disney bijna nooit voor in de rij heb moeten staan zijn de toiletten (BIJNA nooit) De rij is niet heel lang... maar gaat zooooooo langzaam dat ik een aantal keer overweeg om eruit te stappen. Daan zit lekker buiten in het zonnetje (want na een paar hele koude natte dagen is het vandaag weer bloedje heet en zonnig) een boekje te lezen en ik sta, en ik sta en ik sta maar. Er staan op dat moment twee vaders voor ons en een gezin met een meisje. Elora is de rij aan het vermaken. Ze hangt te clown uit en probeert alle kinderen te zoenen. *Yikes* Mensen moeten om haar lachen en het valt me op dat ze hier veel aandacht krijgt. Iedereen vindt haar zo 'cute' of 'funny'. Ik kijk eens om me heen en zie toch mooiere en schattige kindertjes, maar die van mij steelt toch wel de show. Dat komt waarschijnlijk omdat ze niet verlegen en heel erg sociaal is. In het Nederlands kletst ze tegen iedereen aan, trekt ze gekke bekken en krijgt ze mensen aan het lachen. Het is een kleine komiek, zelfs op deze leeftijd al.
De pappa's voor ons staan alleen maar in de rij voor de rest van de familie. Op een van de pappa's komen 6 mensen af en mijn moeder en ik balen als een stekker want ze laten telkens maar een paar mensen toe bij de fairies... de andere pappa heeft een bescheiden gezin van 4.
Gelukkig mogen wij de volgende ronde ook de grote deuren door, om vervolgens daar weer in de rij te moeten gaan staan... pffft.
Na een leuke tijd bij de fairies, (ja ja, het was het lange, lange wachten waard) hebben we nog even minnie's huisje bekeken, maar de rest van Toon Town hadden we geen tijd meer voor, want we hadden een ADR bij Winnie the Pooh in the Crystal Palace. Net als alle populaire vonden wij wel dat de characters iets minder de tijd hadden / namen voor de kinderen. Het was wel echt weer heel leuk. Elora zat te stralen en vooral Piglet was heel erg leuk met haar.
's middags ging Elora even slapen en Daan en ik hebben lekker even in en bij het zwembad gehangen om toch een beetje een 'tropisch vakantie gevoel' te hebben en een beetje bruiner terug te komen. Want echt bruin zijn we nog niet. Meer: "niet-meer-lijkbleek".
Elora kon de slaap niet goed vatten en ze sliep maar een uurtje. Ze slaapt hier relatief weinig maar is gelukkig wel vaak vrolijk. Toch merk ik dat de vermoeidheid wel aan het inslaan is, want ze is wat sneller gepiqueerd dan normaal (wij ook trouwens hoor, wij zijn ook stiekem moe, het is toch wel intens dit)
om 17:00 stonden we in de Grand Floridian bij de 1900 Parkfare om te eten met de hele cinderella familie. Het was in een woord geweldig en ik vond het het leukste character diner die ik tot nu toe heb gedaan. Wat kregen de kinderen toch een aandacht en wat was het leuk gedaan. We moesten even wachten op de characters, want we zaten helemaal achteraan. Voor dat de characters bij ons kwamen, was er een dans van de prins en cinderella. Elora zat al verliefd naar de prins te staren toen hij de tafels rond ging. Toen de prins en cinderella klaar waren met dansen nodigde de prins en Cinderella de kinderen uit om te dansen. De prins had al een danspartner dus cinderella bood Elora een lege hand aan (die had ook al een meisje aan haar hand) Maar Elora wilde liever met de prins dansen en dus wachtte ze even. De prins vroeg haar ten dans en ze was helemaal in de zevende hemel. Toen haar dans met de prins voorbij was rende ze snel naar cinderella en mocht ze ook nog met haar dansen. En daarna knuffelde Elora iedereen die geknuffeld wilde worden.
Na het hele dansen gingen we weer aan tafel. Lady Tremaine was als eerste bij onze tafel en Elora ging 'boos' met haar poseren. De boze stiefmoeder was echt zo leuk met haar. Wij vonden het heel leuk maar Elora zag al dat de prins eraan kwam. 
Ik vertelde de prins dat hij Elora's "first crush' was en hij vertelde me dat hij daarvan moest blozen. De prins was heel galant en Elora was helemaal in lurve!! Ze was er zo vol van.
Cinderella was een van mijn favorieten, ondanks dat ik de cinderella's tot nu toe een beetje saai vond. Deze was zo lief, ze ging bij Elora op de stoel zitten en na heel veel geknuffel en gebabbel zei ze, terwijl ze haar arm om Elora heen sloeg: "I think I'll keep this one". We waren zo vertederd dat de tranen in mijn ogen stonden. 
Toen was Anastasia aan de beurt en Elora probeerde haar een roos aan te bieden. Anastasia was allergisch en maakte er een show van. We moesten erg lachen. Drizella vond ik de leukste van de zusters en met beide zusters ging Elora met een stout gezicht op de foto, het was hillarisch.
na het eten zijn we nog even naar de mall gegaan en hebben we inkopen gedaan die we eigenlijk niet nodig hadden, maar wel leuk vonden ;) Heerlijk hoor dat creditcard trekken, ik heb dat nog nooit gedaan in mijn leven, maar ik voel me behoorlijk rijk. Ook voelde ik me een tikkeltje schuldig toen ik hoorde dat het meisje achter de kassa 2 banen en een fulltime studie had. Poeh he, respect hoor!! (tja ik kan het niet helpen, ik ben een babbelkous en ik heb de hele dag met iedereen aanspraak... hihi)
met beurse voeten kon ik me eindelijk op mijn bed gooien... (het voelt of ik op blauwe plekken loop, zo ontstoken zijn mijn voeten)
dag 14 (12 december)
Het weer was heerlijk zonnig, mijn bui was wat minder. Het begint me toch een beetje op te breken met zoveel mensen op een kamer en de hele dag in de weer zijn. De blaren op mijn voeten hebben echt epische proporties aangenomen. Ik heb ook rare voeten, 33 jaar en nog steeds geen eelt (dat voor iemand die het liefst de hele dag op blote voeten loopt) en mijn schoenen moet ik maanden lang uitlopen (zelfs schoenen die ik al uitgelopen heb en een tijdje niet heb aangehad) Ik ben net de prinses op de erwt wat voeten betreft... of prinses op de blaar... nieuw sprookje.
Ik zal je eerlijk bekennen dat ik niet heel erg genoten heb van Sea World door mijn norse bui, al waren er wel een aantal hele gave elementen op de dag. Ik was moe en al een beetje met mijn verkeerde been uit bed gestapt. Sinds mijn moeder er is slaap ik ook bijna niet meer, dus je moet het me maar vergeven. In het park bedacht ik me ineens dat ik een character ontbijt had gepland en dat ik dit gewoon was vergeten. Gelukkig waren we maar 5 minuten te laat en hebben we alsnog het meeste ervan meegekregen.
Eerlijk is eerlijk, ook al ben ik een groot disney fan... dit was leuker dan de disney ontbijtjes! Er werd veel meer show gemaakt, er waren veel meer characters en er was veel meer aandacht voor de kinderen. Er was ook geen doorstroom... het is gewoon 1 groep die naar de show kijkt en de rest is gewoon de volgende dag aan de beurt. Elora werd geknuffeld en geentertaind en ik kan iedereen deze show aanraden.
De shows in Seaworld zijn geweldig, al moet ik eerlijk bekennen dat ik als kind toch meer onder de indruk was, ik ben nu wel een beetje verwend met show's. De show met de vogels en vissen vond ik het meest spectaculair en ik vond de Sesamstraat show ook erg leuk, al was hij een tikkeltje luidruchtig (ik lijk wel tachtig als ik dit zeg, maar ik liep de hele dag met hoofdpijn... daarom was ik ook zo vrolijk)
Gelukkig zakte na een tijdje mijn hoofdpijn en daarmee verdween ook mijn chaggrin, want we hadden 's avonds bij vrienden afgesproken. Ik had er een reservering voor Boma afgezegd en ik moet bekennen toen ik mijn tanden in het ietwat taaie en te lang gebakken vlees zette, dat ik even met smart aan de butternut squash soep moest denken.
Het was een super gezellige avond en Elora mocht helpen met de kerstboom versieren. Ze had de hele familie om haar minivingertje gebonden en de oma van de familie was haar helemaal vol aan het hangen met sierraden, wat mijn goudfazant wel leuk vindt.
Op de terug weg raakte we een beetje verdwaald (het is niet altijd even duidelijk aangegeven hier!) maar gelukkig kwamen we allemaal weer heelhuids thuis.
dag 13 (11 december)
Bibbity.... Bobbity.... BOO!!!
Heerlijk uitgeslapen tot kwart voor acht. Elora was moe... en wij ook. Ze was zelfs later wakker dan wij. Na het eten van gisterenavond ben ik in een coma geraakt. En vanochtend voelde ik me zowaar weer een beetje mens. Stephen King wilde me net gaan casten voor zijn nieuwste film... maar sorry Stephen... some other time perhaps. Waarschijnlijk kan ik morgen wel gewoon weer mee doen.
Met toch een tikkeltje stress kwamen we om tien over tien in Downtown Disney aan (en dat terwijl ons kind om tien voor half elf haar metamorfose zou hebben) We hadden afgesproken dat mijn moeder met haar naar binnen zou gaan, want hoe meer mensen hoe chaotischer het wordt met een klein kind. Daan en ik zijn nadat we mams en kind hebben afgezet snel naar de AMC gehaast waar we drie kwart van Old Dogs hebben gezien (niet dat hij niet leuk was, maar we hadden haast... hihi en ik was gebrand om Elora als princess te zien.)
En we waren geen minuut te laat terug gegaan, want onze ADR bij Cinderella's royal table was om half twee en we waren precies op tijd. Ik heb snel mijn schitterende prinsesje opgehaald bij de lego winkel en mijn oververmoeide moeder (ja, mijn prinses scheen de boel geterroriseerd te hebben met haar toverstafje) Elora is een 'tomboy', dus ze is thuis gewend om met zwaarden te spelen. Haar toverstaf zag ze dus ook voor zwaard aan en zo daagde ze andere prinsessen uit... ik kan me er iets bij voorstellen, hihi... arme nanna.
Na weer lang in de rij te hebben gestaan bij het kasteel van Cinderella (tja we beginnen toch wel 'rij-experts' te worden) mochten we aan tafel. Het eten was erg lekker en de prinsessen wel aardig, maar erg gehaast. De Akershus was qua aandacht toch wel leuker, al had dit wel z'n charme. Het kasteel is echt schitterend en ze maakten er hier ook wel meer show van. Elora kreeg er nog een toverstaf bij en nu mocht ze met haar vader schermen met de toverstaf.... tja ik heb het opgegeven om een dame van haar te maken... ik ben zelf ook altijd net een knul geweest.
Na het eten was Elora helemaal gesloopt en is zij met Daan naar huis gegaan. Mam en ik hebben nog snel the carousell of progress gedaan en Stich great escape (die aardig was, maar lang niet zo gaaf als zijn voorganger... extraterrorestial)
In het hotel weigerde Elora te gaan slapen (jikes) en nu is ze aan het stoeien met haar vader terwijl mijn moeder lachend achter haar boekje zit. Straks een etentje bij Jiko's en vanavond gaan we naar de film, the princess and the frog. Even kijken of Elora het gaat redden zo laat... we zien het wel.
Heerlijk uitgeslapen tot kwart voor acht. Elora was moe... en wij ook. Ze was zelfs later wakker dan wij. Na het eten van gisterenavond ben ik in een coma geraakt. En vanochtend voelde ik me zowaar weer een beetje mens. Stephen King wilde me net gaan casten voor zijn nieuwste film... maar sorry Stephen... some other time perhaps. Waarschijnlijk kan ik morgen wel gewoon weer mee doen.
Met toch een tikkeltje stress kwamen we om tien over tien in Downtown Disney aan (en dat terwijl ons kind om tien voor half elf haar metamorfose zou hebben) We hadden afgesproken dat mijn moeder met haar naar binnen zou gaan, want hoe meer mensen hoe chaotischer het wordt met een klein kind. Daan en ik zijn nadat we mams en kind hebben afgezet snel naar de AMC gehaast waar we drie kwart van Old Dogs hebben gezien (niet dat hij niet leuk was, maar we hadden haast... hihi en ik was gebrand om Elora als princess te zien.)
En we waren geen minuut te laat terug gegaan, want onze ADR bij Cinderella's royal table was om half twee en we waren precies op tijd. Ik heb snel mijn schitterende prinsesje opgehaald bij de lego winkel en mijn oververmoeide moeder (ja, mijn prinses scheen de boel geterroriseerd te hebben met haar toverstafje) Elora is een 'tomboy', dus ze is thuis gewend om met zwaarden te spelen. Haar toverstaf zag ze dus ook voor zwaard aan en zo daagde ze andere prinsessen uit... ik kan me er iets bij voorstellen, hihi... arme nanna.
Na weer lang in de rij te hebben gestaan bij het kasteel van Cinderella (tja we beginnen toch wel 'rij-experts' te worden) mochten we aan tafel. Het eten was erg lekker en de prinsessen wel aardig, maar erg gehaast. De Akershus was qua aandacht toch wel leuker, al had dit wel z'n charme. Het kasteel is echt schitterend en ze maakten er hier ook wel meer show van. Elora kreeg er nog een toverstaf bij en nu mocht ze met haar vader schermen met de toverstaf.... tja ik heb het opgegeven om een dame van haar te maken... ik ben zelf ook altijd net een knul geweest.
Na het eten was Elora helemaal gesloopt en is zij met Daan naar huis gegaan. Mam en ik hebben nog snel the carousell of progress gedaan en Stich great escape (die aardig was, maar lang niet zo gaaf als zijn voorganger... extraterrorestial)
In het hotel weigerde Elora te gaan slapen (jikes) en nu is ze aan het stoeien met haar vader terwijl mijn moeder lachend achter haar boekje zit. Straks een etentje bij Jiko's en vanavond gaan we naar de film, the princess and the frog. Even kijken of Elora het gaat redden zo laat... we zien het wel.
vrijdag 11 december 2009
excuses
Ik ben niet zo braaf met mijn dagboek updaten. Om 2 redenen... ik ben als ik tijd heb om even te schrijven vaak moe *grijns*... hey, ik word oud en ik heb een hyper actieve dreumes om me heen. En 2, ik ben een gierige nederlander en wil niet iedere dag 10 dollar uitgeven aan internet... *bloos*
Dus vandaar even a big bunch of updates in 1 keer!
Dus vandaar even a big bunch of updates in 1 keer!
dag 12 10 december
Tot onze verbazing was het park wel open, maar de meeste attracties dus nog niet. Mijn eerste reactie was:"HUH??" De meeste dingen gingen pas om 11:00 open (nou ja zeg??) en na een tijdje troosteloos rond gebanjerd te hebben (want het weer begon ook om te slaan en het werd steeds kouder en grijzer) kwamen we uit bij Jimmy Neutron. Elora was te klein voor deze attractie, maar ze mocht op de 'stationary seats' (de stilstaande stoelen) Omdat mijn moeder en ik wel in de bewegende stoelen gingen kregen we een protest van Elora, die liever bij haar mamma in het spannende gedeelte wilde zitten. Tja meid, nog even doorgroeien vrees ik!
Daarna in de rij bij Shrek. Er waren weinig mensen in het park, maar toch moest je telkens lang in de rij staan. De rijen bij Universal zijn niet zo slim in elkaar gezet en dat is best irritant, als ik eerlijk mag zijn. Soms stonden we in de rij terwijl er geen mensen voor ons waren, omdat we moesten wachten op een opening video, die ze pas afspeelde als er meer mensen waren. Een tikkeltje frustrerend als je al dagen met blaren op je voeten rondloopt en je lichaam al het pretparken geweld niet meer zo goed kan verwerken.
Shrek was leuk, maar ik had het gevoel dat het het zelfde verhaal was als de 3d film die je op dvd kan kopen (ik weet het niet zeker, maar het kwam me zo bekend voor) Daarna gingen we naar de terminator 3d en tot onze verbazing mocht Elora hier ook in. Ze vond het vuur en de robots het leukste zei ze. Een jaar geleden zou ik iemand hebben uitgelachen als ze me hadden gezegd dat ik mijn 'nog-geen-drie-jarige-dochter' mee zou nemen in de terminator. Maar Elora is anders dan ik verwacht had van kleine meisjes... ze houdt juist van eng. Waar Elora nachtmerries van krijgt is zielig. Ze kan niet tegen huilende mensen of tegen verdriet. Of als mensen boos op haar zijn. Dit weet ik, want ze praat in haar slaap. Ik heb haar nog nooit horen dromen over enge monsters of andere griezels. En ze zoekt juist enge prikkels op (een van haar favoriete speeltjes is een schuimrubber doodshoofd... ja echt waar, dit verzin je toch niet?)
Maar goed, terminator 3 d was niet eng, maar de horror makeup show wel en Elora is met nanna lekker weg gegaan. De monsters vond ze niet eng, maar wat ze heel naar vond is toen ze een vrijwilligster met een nepmes in de arm sneden. Nou moet ik zeggen, het meisje was heel overtuigend met gillen en weg proberen te komen. Niet overdreven hard, maar wel overtuigend. En Elora dacht dat het echt was (zelfs toen ze zag dat het bloed werd weggeveegd. Ze ging niet huilen ofzo, maar vroeg ons heel bang of die mijnheer haar ook ging snijden en daarna vertelde ze me dat dat echt pijn deed. Ze vond die mevrouw ook heel zielig en wij vonden het maar goed dat ze de rest van de show niet zag.
Eenmaal uit de horrorshow kwamen we mijn dochter en moeder tegen voor een winkeltje, waar Marilyn Monroe en Lucille Ball met Elora aan het knuffelen waren. Ze riepen me toe dat ze Elora wel wilden houden en dat ze haar zo 'adorable' vonden. Elora vond de aandacht geweldig en op haar voorhoofd stonden twee grote rode lippen... 'courtesy of Marilyn Monroe' Ik was helemaal vertederd.
Na nepbloed en geacteerd geweld zijn we naar E.T. gegaan en ik geloof dat Elora verliefd is geworden op dit wezentje. Ze riep in de rij al heel hard: "E.T. ik kom je redden!!" De fietsen waren erg spectaculair en Elora zat verwonderd om zich heen te kijken. Het was zo schattig. Ze vond het zo leuk dat ze met haar nanna nog 2 keer is gegaan terwijl mam en paps wat gingen eten. Ik ben ook nog even in de Simpsons ride gepiept tussendoor. Leuke rit, alleen jammer dat ik met het meest irritante puberjong van de wereld deze rit heb moeten doen. De etter had deze rit al duizend keer gedaan en wist de tekst uit zijn hoofd en die besloot hij met ons te delen. Net voor het door de karakters werd gezegd. Ik kan je vertellen, dat haalt de humor er goed uit. Maar gelukkig bleef het een leuke rit en heb ik erg kunnen lachen om alle effecten.
Tijdens onze dag ging het een aantal keer goed stortregenen, dus we hadden poncho's gekocht en liepen als een soort wandelende vuilniszakken (je zou ze bijna in de muppetshow verwachten) door het park heen. Om half vier besloten we dat het genoeg was en gingen we terug naar huis. Ik had een beetje een onbevredigd gevoel, want we hadden nog niet de helft van het park gezien en er waren een aantal attracties die ik nog heel graag wilde doen. Nou ja, komt misschien nog wel.
Elora viel in de auto als een blok in slaap (gek he?) en mijn moeder besloot gezellig met mijn iphone bij haar te blijven zitten terwijl ze sliep. Daan en ik gingen even met onze voeten omhoog naar de hotelkamer. Ondertussen kon ik ook nog even mijn aankopen in de zawadi marketplace ophalen (jippie) Toen mamma en Elora weer terugkeerde naar de kamer hebben we ons weer aangekleed en zijn we maar naar de i4 gereden om te zien of we ergens wat konden eten. We kwamen uit bij KOBE, een japanse steakhouse waar we aan de plaat gingen eten. Erg leuk en Elora keek haar ogen uit. Ze was een klein beetje aan het kliederen met haar eten (tja haar coordinatie was niet meer zo geweldig na al die lange vermoeiende dagen) maar ze heeft echt zitten bunkeren als een bootwerker. Vooral de kreeft ging er goed in.
Het was weer een lange late dag geworden en na het eten zijn we doodmoe naar huis gegaan. Daan en ik hebben nog even een aflevering van de Mentalist gekeken, maar toen was het voor ons ook licht uit. Elora was zo weg. Het was ook al weer rond tien uur.
dag 11 9 december
De wekker ging vroeg... heel vroeg, want onze ADR bij chef Mickey's was al om 7:20. Ondanks de waarschuwingen van Molly Anne aan de telefoon, dat dit TE vroeg zou zijn, was het goed te doen. Elora kwetterde enthousiast tegen haar nanna dat ze met Mickey mocht gaan eten en ook Chef Mickey's was een groot success. Tot nu toe zijn de character dinners echt heel erg leuk. Deze was iets groter dan de vorige twee, dus merkte we wel dat de characters minder persoonlijke tijd hadden. Maar dat maakte het echt niet minder leuk en Elora was in de wolken. Het valt me op dat de characters die ik normaal niet zo bijzonder vind, vaak juist het leukste zijn. Zo heb ik niet zo veel met Donald, maar net als Tigger, ben ik nu dus een echte Donald fan. Wat deed hij (of zij, denk namelijk aan de lengte van Donald te zien dat er een dame in het pak zat) leuk met Elora. Ik was weer helemaal aan het smelten.
Het eten was ook gewoon echt zalig. Ik weet niet wat voor een haute cuisine de mensen die de slechte reviews hebben geschreven, gewend zijn, maar wij hebben zitten smullen (en wij zijn toch echt wel wat gewend hoor!) Na lekker en leuk gegeten te hebben zijn we toch maar naar de Magic Kingdom gegaan (ondanks dat het niet op de planning stond en dit een 'rust dag' zou worden) Daar mochten nanna en mamma even in de Splash Mountain (hoera!! ik mag eindelijk ook volwassen ritjes doen!!!) ... okay... we zijn er twee keer in geweest. Daan en Elora gingen naar de haunted Mansion (tja daar krijgt Elora echt geen genoeg van) en waren sneller terug dan wij. We hebben zo gelachen en ik was echt blij dat mijn moeder erbij was.
Na de splash hebben we Adventureland onveilig gemaakt. Nog een keer in de jungle cruise, met een grappige mijnheer (maar de mevrouw die we ervoor hadden, was grappiger... zij had ook haar eigen grappen er tussendoor gegooid) en ook nog even in de Pirates of the Caribean. Ook de enchanted tikiroom kreeg een bezoekje van ons. Het werd maar een kort dagje, want we waren nog behoorlijk moe.
Eenmaal terug 'thuis' (ja, het voelt hier wel een beetje als een thuis, het is zo gezellig en ik heb echt mijn hart verloren aan de Animal Kingdom Lodge) ging Elora lekker even naar bed. Nanna ging even een tukje bij het zwembad doen en Daan sloot op onze kamer het internet aan. Zo kon ik alvast de eerste paar dagen online zetten en gelijk wat foto's op de computer zetten. Terwijl ik achter de computer zat, ging Daan ook nog even lekker zwemmen en om 16:00 was de zin in zwemmen bij mij ook zo sterk, dat ik Elora wakker heb gemaakt en we samen nog snel even naar het zwembad zijn gegaan. Elora vond het geweldig en ik heb genoten. Ze kon zelf op de glijbaan, zonder begeleiding. Ik hoefde haar niet eens echt op te vangen onderaan. Ze wordt zo groot!!
Na het zwemplezier stond de Pirate dinnershow op het rooster. Het was een aardige show, al stond hij me leuker bij. Het was een beetje 'cheesy' en we waren meer aan het 'uitlachen' dan aan het 'meelachen' (ja heel evil van ons) Elora was in ieder geval erg onder de indruk. Vooral toen onze piraat zijn shirt uittrok (de dames achter ons waren net zo onder de indruk van zijn blote bast) Voor een of andere reden was ik ook telkens de pineut en werd ik voor allerlei vreselijke dingen uitgekozen om te moeten doen (hier houd ik dus helemaal niet van) Ik moest rennen om sokken te pakken uit een schatkist en ze daarna op te hijzen (en even om mezelf een schouderklopje te geven, mijn sok was mooi de eerste... *grijns*) en daarna moest ik met schatkisten gaan lopen en stoer poseren.
Het leukste vond ik toen Elora naar voren mocht komen om een piraat te worden. Ze ging met Daan het schip op en dat was zo schattig, ze was helemaal onder de indruk.
De finale van de show was ook wel gaaf en het ging 'sneeuwen'. Elora danste in de sneeuw en ze was net echt een elfje. Het is ook zo'n lief en gezellig kind (als ze niet aan het puberen is, maar daar hebben we de laatste dagen gelukkig weinig van gemerkt en ze is echt weer ouderwets Elora)
Na de show was er nog een disco waar de kinderen met de piraten op de foto mochten en de kerstelf uit het plot rond liep. Het spookhuis is niet eng, de enge piraat was juist gaaf... maar de vrolijke kerstelf met puntoortjes en bonte kleuren... nee daar moest ze niets van hebben. Raar kind..l. *grijns*
Het was een late avond geworden en Elora sliep pas na elven. Wij waren ook zo moe, als een stel lijken lagen we in bed. Ik maar naast mijn moeder, want Daan en ik kunnen toch niet naast elkaar op een queen sized bed. Wij zijn nu eenmaal draaikonten en dat wil niet zo goed samen in een kleine ruimte... hihi
Het eten was ook gewoon echt zalig. Ik weet niet wat voor een haute cuisine de mensen die de slechte reviews hebben geschreven, gewend zijn, maar wij hebben zitten smullen (en wij zijn toch echt wel wat gewend hoor!) Na lekker en leuk gegeten te hebben zijn we toch maar naar de Magic Kingdom gegaan (ondanks dat het niet op de planning stond en dit een 'rust dag' zou worden) Daar mochten nanna en mamma even in de Splash Mountain (hoera!! ik mag eindelijk ook volwassen ritjes doen!!!) ... okay... we zijn er twee keer in geweest. Daan en Elora gingen naar de haunted Mansion (tja daar krijgt Elora echt geen genoeg van) en waren sneller terug dan wij. We hebben zo gelachen en ik was echt blij dat mijn moeder erbij was.
Na de splash hebben we Adventureland onveilig gemaakt. Nog een keer in de jungle cruise, met een grappige mijnheer (maar de mevrouw die we ervoor hadden, was grappiger... zij had ook haar eigen grappen er tussendoor gegooid) en ook nog even in de Pirates of the Caribean. Ook de enchanted tikiroom kreeg een bezoekje van ons. Het werd maar een kort dagje, want we waren nog behoorlijk moe.
Eenmaal terug 'thuis' (ja, het voelt hier wel een beetje als een thuis, het is zo gezellig en ik heb echt mijn hart verloren aan de Animal Kingdom Lodge) ging Elora lekker even naar bed. Nanna ging even een tukje bij het zwembad doen en Daan sloot op onze kamer het internet aan. Zo kon ik alvast de eerste paar dagen online zetten en gelijk wat foto's op de computer zetten. Terwijl ik achter de computer zat, ging Daan ook nog even lekker zwemmen en om 16:00 was de zin in zwemmen bij mij ook zo sterk, dat ik Elora wakker heb gemaakt en we samen nog snel even naar het zwembad zijn gegaan. Elora vond het geweldig en ik heb genoten. Ze kon zelf op de glijbaan, zonder begeleiding. Ik hoefde haar niet eens echt op te vangen onderaan. Ze wordt zo groot!!
Na het zwemplezier stond de Pirate dinnershow op het rooster. Het was een aardige show, al stond hij me leuker bij. Het was een beetje 'cheesy' en we waren meer aan het 'uitlachen' dan aan het 'meelachen' (ja heel evil van ons) Elora was in ieder geval erg onder de indruk. Vooral toen onze piraat zijn shirt uittrok (de dames achter ons waren net zo onder de indruk van zijn blote bast) Voor een of andere reden was ik ook telkens de pineut en werd ik voor allerlei vreselijke dingen uitgekozen om te moeten doen (hier houd ik dus helemaal niet van) Ik moest rennen om sokken te pakken uit een schatkist en ze daarna op te hijzen (en even om mezelf een schouderklopje te geven, mijn sok was mooi de eerste... *grijns*) en daarna moest ik met schatkisten gaan lopen en stoer poseren.
Het leukste vond ik toen Elora naar voren mocht komen om een piraat te worden. Ze ging met Daan het schip op en dat was zo schattig, ze was helemaal onder de indruk.
De finale van de show was ook wel gaaf en het ging 'sneeuwen'. Elora danste in de sneeuw en ze was net echt een elfje. Het is ook zo'n lief en gezellig kind (als ze niet aan het puberen is, maar daar hebben we de laatste dagen gelukkig weinig van gemerkt en ze is echt weer ouderwets Elora)
Na de show was er nog een disco waar de kinderen met de piraten op de foto mochten en de kerstelf uit het plot rond liep. Het spookhuis is niet eng, de enge piraat was juist gaaf... maar de vrolijke kerstelf met puntoortjes en bonte kleuren... nee daar moest ze niets van hebben. Raar kind..l. *grijns*
Het was een late avond geworden en Elora sliep pas na elven. Wij waren ook zo moe, als een stel lijken lagen we in bed. Ik maar naast mijn moeder, want Daan en ik kunnen toch niet naast elkaar op een queen sized bed. Wij zijn nu eenmaal draaikonten en dat wil niet zo goed samen in een kleine ruimte... hihi
dag 10 8 december
Ons berichten lampje knipperde op de telefoon vanochtend met de vriendelijke vraag of we wilden uitchecken. De nacht ervoor had ik al iets vernomen dat we moesten uitchecken en dan weer inchecken omdat er een nieuw persoon bij ons op de kamer kwam en ik moet zeggen dat ik de nacht ervoor hier niet zo goed door geslapen had. Wat als onze tickets, die op onze roomkey stonden, kwijt zouden raken? wat als we onze spullen moesten pakken en naar een andere kamer moesten verhuizen? Wat als, wat als? Ik ben daar goed in... vooral 's nachts.
Maar het ging allemaal redelijk vlekkenloos (al waren we door ons gedoe wel wat laat bij Boma, wat bij mij wat stress opleverde) Het ontbijt bij Boma was heerlijk, al was het voornamelijk gewoon Amerikaans.
Na het ontbijt zijn we naar de Premium outlets gegaan en hebben voor Elora kleertjes gekocht bij mijn favoriete kinderwinkel, Osh Kosh Begosh en wat shirts bij de disney winkel. Voor Daan en mezelf hebben we Nikes gekocht in de hoop dat dit mijn blaren tegen zou gaan. Maar ik moet ze nog uitlopen, want ik kreeg er nu alleen maar blaren van. Ik loop zelf eeuwig op Allstars en heb nog nooit nikes gehad (niet echt mijn merk verder ook, maar ze zagen eruit als stevige schoenen en dat had ik nodig)
Lekker vroeg waren we weer op de kamer omdat we ook vroeg weer in Hollywood studios moesten zijn voor de Hollywood en Vine Fantasmic package.
Hollywood en Vine was aardig, het minste restaurant tot nu toe, maar nog steeds goed te doen. Na het eten hebben we genoten van de Muppet 3d show. Daarna werd alles een beetje wazig, maar dat krijg je nu eenmaal als je met mijn moeder te maken heb. Mamma gaf aan dat ze misschien op tijd zou zijn om naar Fantasmic te kunnen komen, dus Daan ging haar ophalen. Om een lang verhaal kort te maken... ze was dus niet op tijd (dankzij buschauffeurs en vliegvelden etc) en daardoor misten zowel zij als Daan de show. Elora en ik hebben genoten met z'n tweetjes en toen we uit Fantasmic kwamen konden we met een beetje zoeken ons aansluiten bij Daan en mijn moeder. Elora was helemaal gelukkig om haar nanna te zien. Ze ging haar van alles vertellen over haar vakantie.
Nu dat mijn moeder er was zag ik mijn kans schoon om een ritje te doen waar Elora niet in mag en Daan niet in wil te doen, dus gingen mam en ik in de tower of terror. We hebben ons echt suf gelachen met z'n tweetjes en het was heerlijk om weer mijn disney liefde met een andere volwassene te kunnen delen. Daan is ook wel enthousiast hoor, maar anders.
Helemaal gaar zaten we om acht uur in het treintje naar het parkeerterrein... waar Daan was vergeten waar de auto stond. Ik kon hem wel villen op dat moment en ben geloof ik alles behalve vriendelijk geweest. De blaren op mijn voeten speelden de duivels tam tam en mijn hele lichaam deed zeer. Gelukkig wist mijn moeder nog het nummer van de rij en kwamen we er achter dat we in het verkeerde vak stonden.
De opluchting was groot toen we de auto in stapten en alle chaggerin was verdwenen toen we terug naar het hotel gingen.
Die nacht heb ik bijna niet geslapen en ik moest zelfs spugen. Ik denk niet dat het aan het eten heeft gelegen want na het eten was ik niet misselijk en we waren om 16:00 al klaar met eten en ik ging pas om 24:00 over mijn nek. Gelukkig had ik de volgende dag nergens last meer van.
Maar het ging allemaal redelijk vlekkenloos (al waren we door ons gedoe wel wat laat bij Boma, wat bij mij wat stress opleverde) Het ontbijt bij Boma was heerlijk, al was het voornamelijk gewoon Amerikaans.
Na het ontbijt zijn we naar de Premium outlets gegaan en hebben voor Elora kleertjes gekocht bij mijn favoriete kinderwinkel, Osh Kosh Begosh en wat shirts bij de disney winkel. Voor Daan en mezelf hebben we Nikes gekocht in de hoop dat dit mijn blaren tegen zou gaan. Maar ik moet ze nog uitlopen, want ik kreeg er nu alleen maar blaren van. Ik loop zelf eeuwig op Allstars en heb nog nooit nikes gehad (niet echt mijn merk verder ook, maar ze zagen eruit als stevige schoenen en dat had ik nodig)
Lekker vroeg waren we weer op de kamer omdat we ook vroeg weer in Hollywood studios moesten zijn voor de Hollywood en Vine Fantasmic package.
Hollywood en Vine was aardig, het minste restaurant tot nu toe, maar nog steeds goed te doen. Na het eten hebben we genoten van de Muppet 3d show. Daarna werd alles een beetje wazig, maar dat krijg je nu eenmaal als je met mijn moeder te maken heb. Mamma gaf aan dat ze misschien op tijd zou zijn om naar Fantasmic te kunnen komen, dus Daan ging haar ophalen. Om een lang verhaal kort te maken... ze was dus niet op tijd (dankzij buschauffeurs en vliegvelden etc) en daardoor misten zowel zij als Daan de show. Elora en ik hebben genoten met z'n tweetjes en toen we uit Fantasmic kwamen konden we met een beetje zoeken ons aansluiten bij Daan en mijn moeder. Elora was helemaal gelukkig om haar nanna te zien. Ze ging haar van alles vertellen over haar vakantie.
Nu dat mijn moeder er was zag ik mijn kans schoon om een ritje te doen waar Elora niet in mag en Daan niet in wil te doen, dus gingen mam en ik in de tower of terror. We hebben ons echt suf gelachen met z'n tweetjes en het was heerlijk om weer mijn disney liefde met een andere volwassene te kunnen delen. Daan is ook wel enthousiast hoor, maar anders.
Helemaal gaar zaten we om acht uur in het treintje naar het parkeerterrein... waar Daan was vergeten waar de auto stond. Ik kon hem wel villen op dat moment en ben geloof ik alles behalve vriendelijk geweest. De blaren op mijn voeten speelden de duivels tam tam en mijn hele lichaam deed zeer. Gelukkig wist mijn moeder nog het nummer van de rij en kwamen we er achter dat we in het verkeerde vak stonden.
De opluchting was groot toen we de auto in stapten en alle chaggerin was verdwenen toen we terug naar het hotel gingen.
Die nacht heb ik bijna niet geslapen en ik moest zelfs spugen. Ik denk niet dat het aan het eten heeft gelegen want na het eten was ik niet misselijk en we waren om 16:00 al klaar met eten en ik ging pas om 24:00 over mijn nek. Gelukkig had ik de volgende dag nergens last meer van.
dag 9 7 december
Al vroeg stonden we voor de ingang van Hollywood Studios. Meerderen met ons hadden dit idee ook en het was al een drukte van jewelste. De opening ceremony was erg leuk en Elora keek haar oogjes uit. Ons eerste doel was Toy Story mania (wat achteraf stom was, want later was het veel rustiger)
Voor Elora was de Toy Story mania niet zo geweldig, want het was nog wat moeilijk voor haar. Ze deed met mij mee, dus mijn score was echt om te huilen, maar dat mocht de pret niet drukken. Leuk is leuk en ik hoef niet zo nodig goed te zijn in iets. Ik vond hem erg leuk, maar ik vind de gewone 'dark rides' toch het allerleukste.
Daarna snel naar Ariel (en we moesten rennen want het begon zodra we binnen waren). Heel mooi gedaan, maar ik moet zeggen dat ik het verhaal een beetje slap vond. Wat mij betreft had hij wat langer mogen zijn en wat minder van de hak op de tak mogen springen. Elora keek zoals gewoonlijk weer haar ogen uit en wilde graag nog een keer. Maar we hebben haar verteld dat we dat niet 'vandaag' meer zouden doen, misschien een ander keertje (als mijn moeder er is bijvoorbeeld)
We waren al te laat voor Play house Disney, dus dat is hem niet meer geworden en we zijn maar naar Indiana Jones gegaan. Wat een gave show zeg. Elora vond vooral de explosies erg gaaf. Ze houdt wel van een beetje actie. Ook Daan zat echt te genieten, als Indy fan.
Onze lunch was helemaal geweldig. We zaten in de sci-fi diner en dat vond ik nog gaver dan de T-rex cafe. Mike, onze waiter, was super aardig en het eten was zalig. De milkshakes zijn echt 'to die for'. Ik heb heel ondeugend een milkshake met bailies genomen, die ik vervolgens als een gek moest opdrinken omdat Elora maar niet snapte dat zij geen slokje van me mocht. Ik had voor haar een oreo's milkshake gehaald die ook echt geweldig was. Daan was saai met zijn aardbeienshake, hihi
Niet veel attracties hebben we gedaan, maar toch zijn we de hele ochtend bezig geweest en daarna was het 'rust tijd' want we moesten 's avonds weer in Epcot zijn om naar de Akershus te gaan voor een diner met de prinsessen.
En wat voor een diner!!! Elora keek haar oogjes uit. We werden begroet door Belle, waar Elora (een tikkeltje krampachtig... maar dat was omdat ze zo starstruck was) mee op de foto ging. Daarna kwamen de prinsessen een voor een aan onze tafel. Als ze op een afstandje waren was Elora door het dolle heen. Ze zong steeds zelf gemaakte liedjes met teksten als: "Ik zie Cinderella!!"
Zodra een prinsess dichterbij kwam werd Elora stiller en zat ze met open mond en straaloogjes te luisteren wat de prinsessen te zeggen hadden. Ariel en Sneeuwwitje waren het liefst voor haar. Maar alle prinsessen waren dotjes. Ook paps kon al dat vrouwelijk schoon wel waarderen.
Na het eten, dat trouwens weer bijzonder lekker was, zijn we nog even snel naar 'de trollen' gegaan in de Maelstrom, maar daarna echt naar huis. We merken dat we toch minder energie hebben, hoe verder we in de vakantie komen. Het zijn lange en zware dagen. Elora straalde nog helemaal na van het eten met de prinsessen.
Voor Elora was de Toy Story mania niet zo geweldig, want het was nog wat moeilijk voor haar. Ze deed met mij mee, dus mijn score was echt om te huilen, maar dat mocht de pret niet drukken. Leuk is leuk en ik hoef niet zo nodig goed te zijn in iets. Ik vond hem erg leuk, maar ik vind de gewone 'dark rides' toch het allerleukste.
Daarna snel naar Ariel (en we moesten rennen want het begon zodra we binnen waren). Heel mooi gedaan, maar ik moet zeggen dat ik het verhaal een beetje slap vond. Wat mij betreft had hij wat langer mogen zijn en wat minder van de hak op de tak mogen springen. Elora keek zoals gewoonlijk weer haar ogen uit en wilde graag nog een keer. Maar we hebben haar verteld dat we dat niet 'vandaag' meer zouden doen, misschien een ander keertje (als mijn moeder er is bijvoorbeeld)
We waren al te laat voor Play house Disney, dus dat is hem niet meer geworden en we zijn maar naar Indiana Jones gegaan. Wat een gave show zeg. Elora vond vooral de explosies erg gaaf. Ze houdt wel van een beetje actie. Ook Daan zat echt te genieten, als Indy fan.
Onze lunch was helemaal geweldig. We zaten in de sci-fi diner en dat vond ik nog gaver dan de T-rex cafe. Mike, onze waiter, was super aardig en het eten was zalig. De milkshakes zijn echt 'to die for'. Ik heb heel ondeugend een milkshake met bailies genomen, die ik vervolgens als een gek moest opdrinken omdat Elora maar niet snapte dat zij geen slokje van me mocht. Ik had voor haar een oreo's milkshake gehaald die ook echt geweldig was. Daan was saai met zijn aardbeienshake, hihi
Niet veel attracties hebben we gedaan, maar toch zijn we de hele ochtend bezig geweest en daarna was het 'rust tijd' want we moesten 's avonds weer in Epcot zijn om naar de Akershus te gaan voor een diner met de prinsessen.
En wat voor een diner!!! Elora keek haar oogjes uit. We werden begroet door Belle, waar Elora (een tikkeltje krampachtig... maar dat was omdat ze zo starstruck was) mee op de foto ging. Daarna kwamen de prinsessen een voor een aan onze tafel. Als ze op een afstandje waren was Elora door het dolle heen. Ze zong steeds zelf gemaakte liedjes met teksten als: "Ik zie Cinderella!!"
Zodra een prinsess dichterbij kwam werd Elora stiller en zat ze met open mond en straaloogjes te luisteren wat de prinsessen te zeggen hadden. Ariel en Sneeuwwitje waren het liefst voor haar. Maar alle prinsessen waren dotjes. Ook paps kon al dat vrouwelijk schoon wel waarderen.
Na het eten, dat trouwens weer bijzonder lekker was, zijn we nog even snel naar 'de trollen' gegaan in de Maelstrom, maar daarna echt naar huis. We merken dat we toch minder energie hebben, hoe verder we in de vakantie komen. Het zijn lange en zware dagen. Elora straalde nog helemaal na van het eten met de prinsessen.
dag 8 6 december
Na een lekker ontbijtje bij de Mara, gingen we naar Down town Disney. Elora bleef met pappa bij de Lego winkel spelen op de glijbaan en met de lego, terwijl mamma sneaky wat kerstinkopen ging doen. Wat een gave spullen hebben ze hier toch. Een complete mr potato head met van alles er op en eraan zal straks onder onze boom tussen de verscheidende andere disney spullen liggen. Ik ben zo benieuwd hoe Elora hier op zal reageren.
Even een warme chocolade melk bij Ghiraldelli's om de ergste honger te overbruggen (oh wat zien die icecream sundays er trouwens heerlijk uit daar... die moeten we ook een keer gaan proeven)
De t-rex cafe was leuk en chaotisch. We zaten naast dezelfde baby dino die ik al ik menig foto had gezien. Het eten was lekker, maar veel te veel en veel te vet en we hadden echt last van ons maag die dag. Terwijl we een burger en een broodje hebben gedeeld en verder niets erbij genomen hadden.
's avonds zijn we naar de Whispering Canyon cafe geweest, waar de man achter de balie dacht dat mijn naam 'Peaches' was. Heel fijn, maar we konden er om lachen. We zaten erg achteraf, dus hebben we de actie niet echt mee gekregen. Onze 'waitress' was wel echt heel leuk en we konden erg met haar lachen. Het eten was weer zalig en ik heb erg genoten van mijn 'skillet', al zat ik stiekem nog vol van de lunch.
De ponyride was geweldig. Elora ging de eerste ronde al mee, zonder pony. Met een grote glimlach op haar gezicht huppelde ze achter de andere kindertjes aan en ze brak mijn hart bijna toen ik haar daar zo zag huppelen. Daarna mocht ze nog een rondje MET paard. De mijnheer die zichzelf "grandpah" noemde vond haar helemaal geweldig. Het valt me op dat ze hier sowieso heel veel harten smelt. Ze is zo charmant en als ze half engels half nederlands tegen mensen praat zie ik ze gewoon smelten. Het is een bijzonder kind!
Na het eten zijn we naar Fort Wilderness gegaan waar we de bus hebben gepakt naar the Campfire sing a long met Chip and Dale. Een echte cowboy stond op rauwe wijze country liedjes te zingen, terwijl Chip and Dale braaf handtekeningen uitdeelde en met de kids op de foto gingen. Elora deed haar geweldige 'ik heb een epileptische aanval dans" en het was erg gezellig. Jammer dat we alleen de handtekening van Dale hebben kunnen bemachtigen. Een stel aardige Canadezen raakten met ons aan de praat. Ze hadden drie hele lieve schattige en vooral ook stille dochters. De dochter van vier, die net zo lang was als Elora, had een grote zak popcorn en Elora was spontaan haar beste vriendin. In de bus ging ze ook heel schattig naast haar zitten en hield hele gesprekken op. De moeder van de dochters waren echt heel erg verbaasd dat Elora nog geen drie is en al zo wijs en verbaal. Ik was natuurlijk zo trots als een pauw.
Het was een super avond en we hebben het hier zo naar onze zin! Elora is helemaal aangepast en ze houdt zich erg goed met al deze drukte.
Even een warme chocolade melk bij Ghiraldelli's om de ergste honger te overbruggen (oh wat zien die icecream sundays er trouwens heerlijk uit daar... die moeten we ook een keer gaan proeven)
De t-rex cafe was leuk en chaotisch. We zaten naast dezelfde baby dino die ik al ik menig foto had gezien. Het eten was lekker, maar veel te veel en veel te vet en we hadden echt last van ons maag die dag. Terwijl we een burger en een broodje hebben gedeeld en verder niets erbij genomen hadden.
's avonds zijn we naar de Whispering Canyon cafe geweest, waar de man achter de balie dacht dat mijn naam 'Peaches' was. Heel fijn, maar we konden er om lachen. We zaten erg achteraf, dus hebben we de actie niet echt mee gekregen. Onze 'waitress' was wel echt heel leuk en we konden erg met haar lachen. Het eten was weer zalig en ik heb erg genoten van mijn 'skillet', al zat ik stiekem nog vol van de lunch.
De ponyride was geweldig. Elora ging de eerste ronde al mee, zonder pony. Met een grote glimlach op haar gezicht huppelde ze achter de andere kindertjes aan en ze brak mijn hart bijna toen ik haar daar zo zag huppelen. Daarna mocht ze nog een rondje MET paard. De mijnheer die zichzelf "grandpah" noemde vond haar helemaal geweldig. Het valt me op dat ze hier sowieso heel veel harten smelt. Ze is zo charmant en als ze half engels half nederlands tegen mensen praat zie ik ze gewoon smelten. Het is een bijzonder kind!
Na het eten zijn we naar Fort Wilderness gegaan waar we de bus hebben gepakt naar the Campfire sing a long met Chip and Dale. Een echte cowboy stond op rauwe wijze country liedjes te zingen, terwijl Chip and Dale braaf handtekeningen uitdeelde en met de kids op de foto gingen. Elora deed haar geweldige 'ik heb een epileptische aanval dans" en het was erg gezellig. Jammer dat we alleen de handtekening van Dale hebben kunnen bemachtigen. Een stel aardige Canadezen raakten met ons aan de praat. Ze hadden drie hele lieve schattige en vooral ook stille dochters. De dochter van vier, die net zo lang was als Elora, had een grote zak popcorn en Elora was spontaan haar beste vriendin. In de bus ging ze ook heel schattig naast haar zitten en hield hele gesprekken op. De moeder van de dochters waren echt heel erg verbaasd dat Elora nog geen drie is en al zo wijs en verbaal. Ik was natuurlijk zo trots als een pauw.
Het was een super avond en we hebben het hier zo naar onze zin! Elora is helemaal aangepast en ze houdt zich erg goed met al deze drukte.
dag 7 5 december
Helaas was het vandaag weer een natte koude dag en we zijn Animal kingdom uitgeregend. We hebben niet veel gezien van Animal Kingdom, maar wat we gezien hebben was wel erg gaaf. Elora vond Bugs Life helemaal gaaf en ze vond de 'stinkbug' het 'engst'. De rook, spinnen of de enge sprinkhaan waren beslist niet al te indrukwekkend volgens ons kind.
De Nemo show was helemaal geweldig en we keken onze ogen uit. Echt waard om met nanna nog een keer naar toe te gaan.
Onze dag in Animal kingdom was kort maar krachtig. en 's avonds hebben we onze korte pretparkendag ingehaald.
Eerst stond Cape May Cafe op het rooster en ik heb heerlijk een uur zitten pielen met krabpoten. Zelfs Elora vond ze lekker.
Op de terugreis naar het hotel nam Daan een verkeerde afslag en kwamen we in de Magic Kingdom terecht, waar stond dat deze tot 1 uur 's nachts open zou zijn. Ineens hadden we allemaal zin om daar naar toe te gaan, maar we konden ons nog herinneren hoe heftig de rij naar de monorail was om terug te gaan naar de parkeerplaats, dus besloten we de auto maar bij de Polynesian resort neer te zetten en dan de boot te nemen. Meer mensen hadden het zelfde idee, want de rij naar de monorail was lang.
Wat een feest is het toch om 's avonds door de magic kingdom rond te banjeren. Ons doel was dit keer: Adventure land. Nog even met Elora in het spookhuis en daarna naar de jungle cruise waar we door een super grappige dame door het nep oerwoud werden gegidst. En daarna naar de Pirates of the Caribean. We hebben het niet tot 1 uur volgehouden, maar toch vrij laat. En zoals we verwachtten waren de rijen naar de mono-rail weer belachelijk. De rij naar de boot was ook behoorlijk lang, maar het scheelde enorm met de rij naar de monorail!
De Nemo show was helemaal geweldig en we keken onze ogen uit. Echt waard om met nanna nog een keer naar toe te gaan.
Onze dag in Animal kingdom was kort maar krachtig. en 's avonds hebben we onze korte pretparkendag ingehaald.
Eerst stond Cape May Cafe op het rooster en ik heb heerlijk een uur zitten pielen met krabpoten. Zelfs Elora vond ze lekker.
Op de terugreis naar het hotel nam Daan een verkeerde afslag en kwamen we in de Magic Kingdom terecht, waar stond dat deze tot 1 uur 's nachts open zou zijn. Ineens hadden we allemaal zin om daar naar toe te gaan, maar we konden ons nog herinneren hoe heftig de rij naar de monorail was om terug te gaan naar de parkeerplaats, dus besloten we de auto maar bij de Polynesian resort neer te zetten en dan de boot te nemen. Meer mensen hadden het zelfde idee, want de rij naar de monorail was lang.
Wat een feest is het toch om 's avonds door de magic kingdom rond te banjeren. Ons doel was dit keer: Adventure land. Nog even met Elora in het spookhuis en daarna naar de jungle cruise waar we door een super grappige dame door het nep oerwoud werden gegidst. En daarna naar de Pirates of the Caribean. We hebben het niet tot 1 uur volgehouden, maar toch vrij laat. En zoals we verwachtten waren de rijen naar de mono-rail weer belachelijk. De rij naar de boot was ook behoorlijk lang, maar het scheelde enorm met de rij naar de monorail!
dag 6 4 december
De donkere donderwolken voorspelde niet veel goeds toen we vanochtend uit ons raam keken... en we hadden gelijk. Animal Kingdom stond op de planning maar dit hebben we een dagje uitgesteld naar morgen, omdat het al snel begon te 'hozen'. Vandaag werd het maar een dagje in de Florida Mall.
Om half negen lagen we al voor de deur en kwamen er achter dat de foodcourt pas om 9 uur open ging en de winkels zelfs pas om 10 uur. Inmiddels had ik zo'n honger (want ons ritme was nog steeds erg vroeg) dat mensen een beetje op lopende hamburgers en kippenpootjes begonnen te lijken. Ik had ook geen zin om smachtend naar de broodtentjes te staren tot het negen uur was, dus we besloten ergens te gaan eten. Ik heb geen idee meer hoe het heette, maar het was een lekker ontbijt (niet spectaculair)
Om 10:00 konden we eindelijk gaan winkelen. Elora vond er niet veel aan, maar die vond wel alle dingen die er te zien waren leuk. Het leukste was toen we het nieuwste lid van onze familie hebben geadopteerd: "Lola", bij de build a bear shop. Elora koos een konijn (met een beetje hulp van mamma en pappa, want ze bedacht zich ongeveer 30 x voor we eindelijk een knoop doorhakten) en ze wilde graag baby kleertjes bij haar konijn. Lola werd gelijk helemaal plat geknuffeld en het was schattig hoe Elora het hartje knuffelde die in haar 'beer' geplaatst moest worden.
Verder werd er nog van alles gekocht (haarspeldjes etc) en na een behoorlijk bedrag uit gegeven was het weer tijd om naar huis te gaan. Ik vond de mall een beetje tegenvallen moet ik zeggen. Nou moet ik ook zeggen dat ik niet helemaal weet wat ik verwachtte. Ik heb ooit in Maryland in een super grote mall rond gebanjerd waar ook een bioscoop was en een grotere foodcourt. Ook spraken de meeste winkels me eigenlijk niet zo heel erg aan. Nu ben ik stiekem eigenlijk helemaal niet zo'n ontzettende shopper. Voor boeken of dvd's kan je me altijd porren, maar dvd's wilde ik niet eens naar kijken want dat is leedvermaak, daar kon ik toch niets mee en veel boekenwinkels waren er niet.
's avonds zijn we lekker in ons eigen hotel gaan eten, bij Boma. Heerlijk zeg... oh die butternutsquash soup..... *smek* en die watermelon salad. Het eten was wel duidelijk op de Amerikaanse smaakpapillen afgestemd en het was wat "braaf" maar oh wat was het lekker!! Ik zou die soep wel iedere dag lusten.
Met dikke buiken zijn we lekker naar de kamer gegaan
Om half negen lagen we al voor de deur en kwamen er achter dat de foodcourt pas om 9 uur open ging en de winkels zelfs pas om 10 uur. Inmiddels had ik zo'n honger (want ons ritme was nog steeds erg vroeg) dat mensen een beetje op lopende hamburgers en kippenpootjes begonnen te lijken. Ik had ook geen zin om smachtend naar de broodtentjes te staren tot het negen uur was, dus we besloten ergens te gaan eten. Ik heb geen idee meer hoe het heette, maar het was een lekker ontbijt (niet spectaculair)
Om 10:00 konden we eindelijk gaan winkelen. Elora vond er niet veel aan, maar die vond wel alle dingen die er te zien waren leuk. Het leukste was toen we het nieuwste lid van onze familie hebben geadopteerd: "Lola", bij de build a bear shop. Elora koos een konijn (met een beetje hulp van mamma en pappa, want ze bedacht zich ongeveer 30 x voor we eindelijk een knoop doorhakten) en ze wilde graag baby kleertjes bij haar konijn. Lola werd gelijk helemaal plat geknuffeld en het was schattig hoe Elora het hartje knuffelde die in haar 'beer' geplaatst moest worden.
Verder werd er nog van alles gekocht (haarspeldjes etc) en na een behoorlijk bedrag uit gegeven was het weer tijd om naar huis te gaan. Ik vond de mall een beetje tegenvallen moet ik zeggen. Nou moet ik ook zeggen dat ik niet helemaal weet wat ik verwachtte. Ik heb ooit in Maryland in een super grote mall rond gebanjerd waar ook een bioscoop was en een grotere foodcourt. Ook spraken de meeste winkels me eigenlijk niet zo heel erg aan. Nu ben ik stiekem eigenlijk helemaal niet zo'n ontzettende shopper. Voor boeken of dvd's kan je me altijd porren, maar dvd's wilde ik niet eens naar kijken want dat is leedvermaak, daar kon ik toch niets mee en veel boekenwinkels waren er niet.
's avonds zijn we lekker in ons eigen hotel gaan eten, bij Boma. Heerlijk zeg... oh die butternutsquash soup..... *smek* en die watermelon salad. Het eten was wel duidelijk op de Amerikaanse smaakpapillen afgestemd en het was wat "braaf" maar oh wat was het lekker!! Ik zou die soep wel iedere dag lusten.
Met dikke buiken zijn we lekker naar de kamer gegaan
dag 5 3 december
Met blaren op onze voeten strompelden we vandaag door Epcot (dat volgens onze chauffeur voor: 'Every person comes out tired' staat) Zo nu en dan zette Elora ineens haar bokkenpruik op, dus hoera voor mamma en pappa. Nu was ze niet echt vervelend hoor, zoals op de eerste dag, maar probeerde ons wel erg uit. Weer wilde ze niets nieuws proberen en als we dan met een vriendelijke maar ferme toon haar er op hadden gewezen dat ze het toch echt wel even ging proberen, gaf ze toe en vond ze het zo leuk dat ze nog een keer wilde. Dit is een vermoeiend ritueel en ik kan me leukere rituelen bedenken. Ik moet ook zeggen dat ik gewoon de discussies met Elora niet zo gewend ben. Voorheen deed ze gewoon wat ik zei en vertrouwde ze op mijn oordeel. Toch die terrible two's een klein beetje? Maar gelukkig was er genoeg te doen en was ze ook wel weer erg onder de indruk van alle gave ritjes. Na een tijdje had ze ook de strijd op gegeven en ging ze gewoon gezellig overal mee naar toe.
Net als ik, toen ik klein was, was ze weg van Figment (het paarse draakje) Het liedje van 'imagination' krijg ik bijna niet meer uit mijn hoofd en de stank van het stinkdier krijg ik bijna niet uit mijn neus (yech). Het blijft een koddig ritje, vooral als we door het huis van Figment rijden en alles op het plafond te zien is. Elora keek haar ogen uit en was er weer eens helemaal stil van. Ook de 3d film Honey I shrunk the audience was een groot success. De teleurstelling dat ze de muizen niet kon voelen was wel groot. En de slang, waarvan ik bang was dat hij echt te eng zou zijn, vond Elora juist het leukst.
Nemo reageerde ze minder op, tot onze verbazing. Aangezien ze al dagen vertelt dat ze Nemo een 'handje' wil geven (of een vin in zijn geval) Maar ondanks een paar mopper buien van onze dochter was het heel leuk en was Elora helemaal in haar nopjes. De trollen in de Maelstrom waren favoriet en ook het ritje met de three Caballeros (die Daan en ik een tikkeltje langdradig vonden) was helemaal leuk.
Mijn favoriet was nog steeds de grote bol van Epcot (spaceship earth) Oudbollig??... tja, misschien, maar ik ben wel een fan van 'cheesy' en oudbollig. Meer strompelend dan lopend verlieten we Epcot rond twee uur (veel later dan ik gepland had) Wat waren we moe en dit was pas dag 3
Vanavond staat House of blues op het menu. Ik hoop dat ik dan nog kan lopen, want mijn voeten zijn zo dik, het is niet grappig meer. Ze doen zo’n pijn!!!
*****
De house of Blues was aardig en het eten was goed, maar net als Bongo's, niet heel bijzonder. De Jambalaya waar ik me erg op had verheugd leek erg op de rijstgerechten die ik zelf ook maak en de bediening was vriendelijk, maar niet echt enthousiast. Behalve het uiterlijk van het restaurant was er niets bijzonders en dus stelde het een beetje teleur. De Disney magie ontbrak hier een beetje.
Na nog wat rond gestrompeld te hebben (ja lopen kan je dit niet meer noemen hoor) zijn we naar huis gegaan en zijn we daar ingestort. Wel heftig hoor, die lange intensieve dagen... maar ook wel heel gaaf!
Net als ik, toen ik klein was, was ze weg van Figment (het paarse draakje) Het liedje van 'imagination' krijg ik bijna niet meer uit mijn hoofd en de stank van het stinkdier krijg ik bijna niet uit mijn neus (yech). Het blijft een koddig ritje, vooral als we door het huis van Figment rijden en alles op het plafond te zien is. Elora keek haar ogen uit en was er weer eens helemaal stil van. Ook de 3d film Honey I shrunk the audience was een groot success. De teleurstelling dat ze de muizen niet kon voelen was wel groot. En de slang, waarvan ik bang was dat hij echt te eng zou zijn, vond Elora juist het leukst.
Nemo reageerde ze minder op, tot onze verbazing. Aangezien ze al dagen vertelt dat ze Nemo een 'handje' wil geven (of een vin in zijn geval) Maar ondanks een paar mopper buien van onze dochter was het heel leuk en was Elora helemaal in haar nopjes. De trollen in de Maelstrom waren favoriet en ook het ritje met de three Caballeros (die Daan en ik een tikkeltje langdradig vonden) was helemaal leuk.
Mijn favoriet was nog steeds de grote bol van Epcot (spaceship earth) Oudbollig??... tja, misschien, maar ik ben wel een fan van 'cheesy' en oudbollig. Meer strompelend dan lopend verlieten we Epcot rond twee uur (veel later dan ik gepland had) Wat waren we moe en dit was pas dag 3
Vanavond staat House of blues op het menu. Ik hoop dat ik dan nog kan lopen, want mijn voeten zijn zo dik, het is niet grappig meer. Ze doen zo’n pijn!!!
*****
De house of Blues was aardig en het eten was goed, maar net als Bongo's, niet heel bijzonder. De Jambalaya waar ik me erg op had verheugd leek erg op de rijstgerechten die ik zelf ook maak en de bediening was vriendelijk, maar niet echt enthousiast. Behalve het uiterlijk van het restaurant was er niets bijzonders en dus stelde het een beetje teleur. De Disney magie ontbrak hier een beetje.
Na nog wat rond gestrompeld te hebben (ja lopen kan je dit niet meer noemen hoor) zijn we naar huis gegaan en zijn we daar ingestort. Wel heftig hoor, die lange intensieve dagen... maar ook wel heel gaaf!
woensdag 9 december 2009
dag 4 2 december
Toch hadden we er zin in, we zouden gaan ontbijten met Mary Poppins, Alice in Wonderland, the mad hatter, winnie the pooh en tigger. Aan de voorkant van de Grand Floridian hebben we nog wat foto’s gemaakt bij de koets die er staat. Elora was aan het mopperen en een aardige cast member maakte een grapje en kreeg haar weer vrolijk (ja toch disney magic of zij bezitten over een drug die ik ook graag wil hebben?!!) De binnenkant van de Grand Floridian is prachtig en we keken onze ogen uit naar het schitterende peperkoekhuis. Als ik daar in zou wonen, zou ik snel dakloos, maar niet hongerig zijn ;)
Daarna hebben we ons ingecheckt en wilde Elora beslist niet op de foto bij de kerstboom… balen!! Ik moet er nog steeds aan wennen hoor, dat puber gedrag!
Maar… eenmaal binnen was Elora van haar onkarakteristieke slechte bui af en zat ze al snel helemaal verliefd te staren naar Winnie the Pooh. Helaas liep Pooh bear haar geloof ik 5x voorbij en ik begon Pooh al een beetje onsympatiek te vinden. Stiekem fantaseerde ik over welke plekken ik mijn voet wilde plaatsen op dat zachte gele lichaam toen ik mijn dochtertje zo teleurgesteld Pooh zag nastaren en mij dan aankijken en zeggen: "Nee... hij ziet me weer niet!". Tigger maakte Pooh's gedrag gelukkig helemaal goed. Ik ben geen triggergirl, maar deze tigger was geweldig. Hij was zo lief en knuffelig en Elora was helemaal in lurve. Daarna kwam Mary Poppins en die was ook zo lief. Hele verhalen hield Elora tegen haar pp en je kon zien dat ons meisje een beetje onder de indruk was. Ze was heel eerbiedig naar mary toe.
Daarna snel naar het hotel voor een dutje, want ons eten stond vroeg gepland. Al vroeg stoned we weer klaar om naar de Magic Kingdom te gaan, naar de Liberty Tree tavern. Voordat we naar binnen gingen kregen we nog het begin van de Princess and the Frog parade mee. Wat leuk zeg, we kregen ook allemaal New Orleans beads om om te hangen.
Liberty tree tavern was geweldig. Zo knus en gezellig en het eten was ZALIG… heerlijk, als ik aan de roast beef denk ga ik weer kwijlen. Er werd goed voor ons gezorgd. Na het eten hebben we snel wat ritjes gedaan (spookhuis, country bear jamboree en hall of presidents) en daarna gingen we klaar zitten voor Spectro magic parade. Elora was verliefd op het spookhuis en ze wil er echt nog eens in. De Parade was geweldig en daarna hebben we nog genoten van wishes. Het enige wat wat minder was aan een anders perfecte avond, was de belachelijk lange rij naar de mono rail. Het duurde dik een uur om naar de parkeerplaats te komen en Elora, Daan en ik zaten er helemaal doorheen.
Toch was het een fantastische avond
dag 3 (1 december)
De opening ceremony was echt geweldig. Ik heb het niet droog gehouden, qua tranen dan... dat ik niet later beschuldigd wordt van incontinentie. Tja, ik ben zo af en toe gewoon een sentimenteel doetje. Elora zat op mijn nek en ze was aan het zwaaien en aan het roepen. Vooral toen ze Sneeuwwitje zag, was het enthousiasme gehalte erg hoog. Toen de karakters naar binnen gingen was Elora verontwaardigd dat ook wij weg liepen, ze wilde naar Mickey toe en ze kon maar niet begrijpen waarom wij de andere kant opliepen. Moe en chaggerijnig zat ze in het wagentje te mekkeren, Mainstreet ging totaal aan haar voorbij, tot dat... we bij het kasteel kwamen… toen was ze ineens weer vrolijk. (toch disney magie??) Ze was duidelijk onder de indruk van alle pracht en praal. Even leek ze heel vrolijk en vol goede moed probeerde wij elkaar voor de mal te houden, dat onze 2 jarige zich wel over de vermoeidheid kon zetten.Als eerste wat we gingen naar Dumbo en dat vond ze meteen al gaaf. Zij mocht op Dumbo's rug vliegen en dat zag ze helemaal zitten!!! Het wachten viel mee en Elora had pret voor tien in het Dumbo, maar toen het ritje voorbij was en we zeiden dat we naar Winnie the Pooh gingen, mopperde ze dat ze niet naar Winnie the Pooh wilde. Hier gingen wij natuurlijk niet in mee, want hoe leuk we een ritje Dumbo ook vonden, zagen we ons niet drie weken lang alleen maar rondjes vliegen op onze langorige vriend. Dus onder protest werd Elora de honingpot van Pooh in geduwd. Toen ze er in zat, wilde ze er ook gelijk niet meer uit. Het was gelukkig rustig dus wij konden snel nog een ritje maken. Daarna naar Peter Pan, en Elora begon weer met zeuren. Ze wilde niet naar Peter Pan… ze wilde naar Winnie the Pooh. En toen we uit Peter Pan kwamen, wilde ze daar weer niet uit en wilde ze nog een keer. En bij Sneeuwwitje precies het zelfde tot ik er genoeg van had. Nog een keer zijn we in Winnie the Pooh gegaan en toen hebben we nog even de “Dream away with Mickey show gekeken’ (waar Elora gewoon weer ouderwets enthousiast en gezellig was) en daarna moest mijn meisje echt naar bed.
En terwijl Elora lekker door de fontein aan het roetsen was mocht mamma even haar hart ophalen in de kerstwinkel! Wat is het hier toch leuk!
Daarna zijn we naar huis gegaan en als een blok in slaap gevallen. dat mag ook wel na zo;n lange dag!
Abonneren op:
Posts (Atom)