nog 18 uur en 16 minuten ;)

De koffers zijn gepakt (al moet ik wel nog even de tandpasta en het nederlandse verlengsnoer er in proppen, dus ze moeten nog even open) en het huis is opgeruimd. De kerstboom prijkt al in de woonkamer, zodat we als we terug komen gelijk in de sfeer zijn. Ik hoop dat we in de Disney day's of Christmas nog wat leuke ornamenten kunnen vinden voor in de boom (stiekem twijfel ik daar niet aan)

Het voelt raar dat we morgen ochtend naar Schiphol gaan, maar dat we pas overmorgen avond in Disney World aankomen.

Morgen gaat het echt beginnen. Ik ben benieuwd of ik nog een beetje slaap vannacht. De wekker staat om 9 uur, dus we kunnen lekker uitslapen. Onze vlucht gaat immers pas om 15:00 in de middag. Ergens had het van mij wel wat eerder gemogen, dat geeft Daan minder stress, dan als hij uren moet wachten tot hij in het vliegtuig moet stappen.

We zien het morgen allemaal wel... 48 hours of hell for 21 days in heaven... vind ik wel een aardige deal ;)

nog 2 dagen

De out of office replies staan aan op beide werk-emails. De koffers zijn zo goed als gepakt en alle reisdocumenten zijn netjes in de beautycase gestopt.

Overmorgen, dan begint onze lange reis naar ons Luilekkerland. De laatste paar dagen hebben behoorlijk wat stress meegebracht. Nog even de grote schoonmaak, nog even de laatste beetjes was die ik al een tijdje aan het uitstellen was. Nog even dit en nog even dat. Werk veroorzaakte ook de nodige 'turbulentie' (om het maar vast in vliegtuig jargon uit te drukken) voor zowel Daan als voor mij. Maar gelukkig hebben we nu alles lekker kunnen afsluiten.

Morgen nog de laatste loodjes, even stofzuigen en dweilen en de kerstboom opzetten. We hebben ook nog een gast voor het eten en daarna moet de koelkast leeggeruimd worden, want we willen geen stinkende waren aantreffen als we terug komen. Bleh, als we terug komen, daar wil ik eigenlijk liever nog niet aan denken. Maar een slimme meid is op haar terugkomst voorbereid.

Elora is lekker uit logeren, dat geeft ons morgen de tijd om alles rustig aan te doen. Misschien kan ik zelfs uitslapen... alhoewel, slapen doe ik al 2 nachten niet. Het is ook zo spannend allemaal... Ik vraag me telkens af: "Hebben we alles?" en ik kan altijd nog wel iets bedenken wat we nog mee zouden kunnen nemen. De koffers zitten voller dan ik gehoopt had, maar ja, we moeten toch wel kleding hebben als we daar zijn. En ook voor verschillende temperaturen. In het ergste geval halen we nog wat reistassen voor de terug weg, daar kunnen dan de kleren in. We zien het allemaal wel, laat ik me er maar niet druk over maken.

Raar gevoel eigenlijk, als je zo lang naar iets toe leeft en de dag is bijna aangebroken. Het voelt bijna onwerkelijk. Ik heb nog nooit zo naar een vakantie toegeleefd als naar deze en dat vind ik stiekem ook wel een beetje intimiderend. Ik ben zo benieuwd hoe Elora op alles gaat reageren.

Wat een beetje spannend is, is dat we tegenwoordig niet meer met kaartjes werken, maar met een soort van 'e-tickets' ofzo. Het lijkt allemaal 'niet echt' als je het gewoon op een papiertje ziet staan. Alles moet ook bevestigd worden en ik vind het maar een gedoe. Een paniekerig stemmetje in me zegt: "Wat als dit niet goed is, wat als je straks op het vliegveld staat en je mag niet mee?" Maar dat zijn zorgen voor overmorgen. In het ergste geval kunnen we altijd nog met de boot, hihi, want die hadden we per ongeluk ook al betaald.

Daan is nu de laatste dingen in de koffer aan het stoppen en dan gaan ze echt dicht en naar beneden. Ik hoop dat we nog even de tijd krijgen om in Engeland langs de WH Smith te gaan, want ik neem geen leesboek mee voor dat ene uurtje, die koop ik daar. Komt vast wel goed.

Nou nog twee nachtjes slapen en dan gaan we. Ik hoop ook dat het allemaal gaat lukken met de computer die we meenemen, want dan houd ik mijn blog netjes bij.

Elora heeft van de sint haar koffer gekregen en ze leek er erg blij mee. Al vond ze het maar niets toen ik haar knuffels in de koffer deed. Dus nu ze uit logeren is heb ik ze er maar stiekem in gedaan, dan krijgt ze ze in het vliegtuig weer.

Het wordt spannend!

joyriding

Die hadden jullie nog van me te goed! Elora die aan 'joyriding' doet op onze nieuwe koffers. Ze is er weg van want ze heeft er al van alles van gemaakt... een boot (toen ze nog leeg waren)... een bed (toen ze vol zaten) en ze vindt het heel spannend allemaal!

Nog 5 dagen en dan gaan we naar Engeland. Nog 6 dagen en dan gaan we naar Amerika en over 7 dagen liggen we nu (hopelijk) nog in een diepe slaap in ons bedje in de Animal Kingdom Lodge. Dan gaan we over een paar uur onze auto ophalen en dan direct door naar de Magic Kingdom..

Oh wat zijn die laatste loodjes toch zwaar!!!

nog 1 week te gaan...

Volgende week om deze tijd lig ik waarschijnlijk in een hotelbed in Engeland. Als alles meezit kan ik ook een beetje slapen die nacht.
Nog 8 dagen en dan zitten we waarschijnlijk in de magic express om deze tijd, richting ons hotel.
Nog 9 dagen en dan zijn we nu op de hotel kamer aan het rusten van onze drukke ochtend in the Magic Kingdom en gaan we ons zoetjes aan klaar maken om naar Hollywood Studios te gaan voor de Osborne's family light spectacle en daarna een diner bij Bongo's.

Zo loop ik al de hele dag te rekenen. Nu stappen we volgende week in het vliegtuig... nu gaan we landen, nu zullen we onze koffers wel ophalen. Eigenlijk is de reis naar Engeland niet zo spannend. Zelfs Daan is er niet nerveus over (en dat zegt wat) Over de reis van maandag de 30ste (de reis naar Orlando) praten we ook maar niet.

De koffers zijn inmiddels half ingepakt. Ik zal ze nog een keer uitmoeten pakken om orde in de chaos te krijgen en te kijken wat ik nu allemaal in de koffer heb gegooid. Er moet nog bedacht worden wat er mee wordt genomen in het vliegtuig. De medicijnen om iedereen rustig te houden pakken we in de eerst instantie in de koffer en pas met onze reis naar Orlando in de beautycase. Ik ben er een beetje gespannen over, want natuurlijk kon ik geen flesje van 100 ml van de valdispert kids vinden, dus moest het een 150 ml flesje worden. Dat wordt nog spannend dus.

Elora is ook lekker dwars de laatste tijd en met triomphantelijke glimlach laat ze me weten dat zij niet van plan is mee te gaan op vakantie. We gaan er nu al niet meer op in, maar om eerlijk te zijn... leuk is anders. Wat is dat kind toch aan het peuterpuberen, alles is momenteel 'uitproberen' en ik word er moe van. Gelukkig is ze tegelijkertijd ook weer heel erg lief en aandoenlijk en toont ze steeds meer dat ze zichzelf goed kan vermaken en dat ze lief en beleefd voor andere mensen is. Dat scheelt dan wel weer, maar was ze nou maar niet zo dwars.

Nog 7 dagen en dan begint de reis echt. Nog maar 3 werkdagen (ik hoop dat ze niet te gestresst worden, want ik wil zo ontspannen mogelijk weg) Ik had grootse plannen voor ons middagje Engeland, maar bij nader inzien denk ik niet dat daar iets van gaat komen. We hopen nog wel even bij de WH Smith of andere boeken en dvd winkel naar binnen te kunnen piepen. Er staan nog wat dvd's van Eddie Izzard en seizoen 3 van Dexter op ons verlanglijstje die hier niet te krijgen zijn (of als import en belachelijk duur) Een missie is altijd leuk.

Voor Elora hebben we een tas vol cadeautjes bij ons, dus die wordt wel verwend tijdens de vlucht naar Amerika. We zullen zien hoe ze zich gedraagd. Ik hoop dat ze door de Valdispert een beetje kan slapen, want een moe kind is nooit gezellig volgens mij.

De films naar Amerika zagen er veel belovend uit. Ik ben benieuwd welke wij daadwerkelijk op onze vlucht krijgen en of we idd ieder een eigen tv scherm krijgen waarop we zelf mogen bepalen wat we willen zien. Als ik er aan denk krijg ik weer de al bekende vlinders in mijn buik.

Heerlijk dat we straks op vakantie gaan. Spannend dat we nog wat dingen moeten regelen. Dinsdag ga ik mijn laatste reservering maken voor een restaurant: Bongo's. Die kan maar een week van te voren worden gereserveerd. Heel misschien ga ik kijken of er nog plek is om een wishes dessert party te regelen voor ons allemaal, maar daar durf ik niet op te hopen. Ik ben er veel te laat achter gekomen dat dit bestond. We zien het wel... het wordt vast te gek.

Ik kan niet wachten om al die attracties weer te zien en om de nieuwe te beleven. Heerlijk lijkt me het om in een Disney hotel te verblijven en lekker in Disney restaurants te eten. Het wordt vast helemaal super!!!

reisdocumenten zijn binnen

Tot mijn blijde verrassing zag ik een dikke envelop van Toerkoop op de mat liggen toen we thuis kwamen van Scheveningen vandaag. Elora is behoorlijk beroerd, met een dubbele oor ontsteking (2 ontstoken oren en aan 1 oor zelfs een dubbele ontsteking) maar dat mocht de pret niet drukken en we zongen met z'n tweetjes ons liedje: "We gaan naar Disney World" als twee dronken voetbalsupporters.

Nog iets meer dan 2 weken te gaan en dan begint onze reis toch echt. De papieren maken het allemaal wat 'echter'. En, we hadden zo waar een keer een leuke verrassing. De kaartjes voor Universal Studios, blijken 2 weken tickets te zijn. Dus mochten we toch nog een extra dagje willen gaan, kunnen we gewoon zo vaak als we willen. Niet gek, want de waren niet zo heel veel duurder dan kaartjes voor 1 dag. Het zelfde idee als de disney tickets.

We hebben er zin in!!

22 dagen

"I'm all bug-eyed... aren't I?" vraag ik aan mijn man die voor me uitloopt met Elora op zijn nek. Telkens als hij omkijkt om te zien of ik er nog ben zie ik hem naar me grijnzen.

"Yup... bug-eyes are definately visible", zegt hij met die wetende grijns. Tja, mijn ogen puilen uit, ik kan er niets aan doen. Vandaag hebben we weer eens een ritje naar Schiphol gemaakt. Dat doen we zo nu en dan. Waarom? Zodat Elora en Daan naar de vliegtuigen kunnen kijken, zodat Daan met zijn vliegangst kan leren omgaan, zodat we er lekker even op uit zijn... en voor mij? Voor mij omdat ik graag op Schiphol ben. Het gaat me niet eens zo om de vliegtuigen, ik ben graag op Schiphol omdat het voelt alsof ik op reis ga als ik daar ben. Dan krijg ik de kriebels, net alsof ik voor de eerste keer verliefd ben.

En daar liep ik dan, op Schiphol met de gedachten dat ik over 3 weken en 1 dag daar met mijn koffertje ga lopen, zenuwachtig en opgewonden. Dat we dan op onze vlucht naar Engeland gaan stappen en dat onze reis dan echt officieel begint.

Na naar de vliegtuigen gekeken te hebben namen we een andere weg terug en plots stonden we in de departures hall. En daar kwamen ze, mijn grote ogen, mijn bug-eyes. De vertrek hal is al helemaal in de kerstsfeer aangekleed. Alsof het alvast een voorproefje was van de kerstsfeer die we straks gaan ervaren. Wat een heerlijk gevoel en de vlinders in mijn buik waren behoorlijk aan het fladderen.

Even was ik al mijn zorgen voor de reis kwijt en wist ik weer hoe het voelde om te reizen voordat er allemaal nadelen aan het vliegen zaten. De tijd voordat ik een getrouwd was met iemand met vliegangst, voordat ik me zorgen hoefde te maken hoe ik mijn hyper actieve dochter 9 1/2 uur stil op haar stoel moest houden. En zelfs ben ik niet bezig met het gezeur dat je tegenwoordig hebt om door de douane te komen, waarin je je afvraagt wat er allemaal als dodelijk wapen wordt gezien in je beautycase (mocht je potloden nu wel of niet meenemen? Want ik kan je zeggen dat ik meer schade kan aanrichten met een scherp potlood dan met het plastic kleuterschaartje dat ze vorige keer toch echt van ons afpakten) Want deze gedachten spoken al tijden door mijn hoofd en nemen de lol van het reizen een beetje weg. Maar het komt wel goed en ik kan er straks vast wel weer van genieten als ik eenmaal met mijn koffertje voor de incheck sta.

Elora heeft het voor elkaar gekregen om wat extra druk op de reis te leggen door zich schandelijk te misdragen tijdens een logeerpartij bij haar oudtante. Ze is met haar nanna en opa naar Groningen gegaan en de volgende dag zaten ze met zijn drieen verslagen al weer in de auto terug naar huis. Elora had de hele nacht niet alleen niet geslapen, maar ook de boel bij elkaar gehuild en geroepen. Dit is dus echt NIETS voor Elora, dus mijn ouders waren behoorlijk van slag toen ze haar terug kwamen brengen. Dit was iets waar ik niet aan had gedacht en ik hoop dat Elora het minder erg vindt als wij er gewoon bij zijn.

Om nog even olie op het vuur te gooien zei mijn dochter stellig, toen ik haar wilde uitleggen dat ze met de vakantie toch echt in een hotel moest slapen, dat zij beslist NIET in een hotel wilde slapen. "Nee he?" ging er door me heen, "Waar is in godsnaam mijn lieve, gehoorzame en makkelijke meisje gebleven... en wie is deze puber? Dit dwarse kind?"

Nadat ik haar vertelde het het 'prima' was dat zij niet in een hotel wilde slapen en dat we dan maar een ander kindje mee zouden nemen op vakantie, begon ze al een beetje bij te draaien en zei ze dat ze 'misschien' toch wel mee wilde. "Oh, dat hoeft niet hoor", zei ik laconiek, "Wij gaan lekker zelf naar het hotel, en daar kunnen we ook naar de dieren kijken". Dat trok haar aandacht wel een beetje en toen ik haar de plaatjes liet zien van de kamer en van het hotel, en vooral van het zwembad, was onze dochter verkocht. Ze kondigde wel aan dat ze graag bij ons in het bed wilde slapen, maar ik ken mijn meisje... die kan niet slapen met ons in het bed, dus die wil echt wel in haar eigen bed. Het stapel bed vond ze trouwens wel heel interessant, vooral omdat wij beloofde dat we er een tent van zouden maken. We willen wat lakens ophangen zodat Daan en ik 's avonds nog wat tv kunnen kijken zonder dat ons kind gezellig mee gaat zitten kijken, of dat we een boekje kunnen lezen, zonder dat Elora zich overal mee bemoeid. Elora is altijd al een 'wakker' kind geweest. Ze is niet het type kind die zo moe wordt en vervolgens tijdens het spelen in slaap valt. Als ze in de auto in slaap valt tijdens een lange rit is dat al een half wonder. De laatste reis zaten we allemaal hutje mutje op elkaar gepropt en het was voor Elora heel moeilijk om de slaap te vatten (terwijl ze toen net 18 maanden was) Toen hebben we ook allemaal lakens moeten ophangen om haar af te schermen want zodra er maar iets gebeurde, was ze wakker. Ik kan niet zeggen dat ik dat niet lastig vind met de reis die voor ons ligt. 3 weken met haar op 1 kamer wordt een uitdaging. Elora slaapt het liefst in een aparte kamer.

Niet dat ze trouwens vervelend is ofzo, maar ze is gewoon erg wakker en maakt graag een praatje.

Over 23 dagen zitten we nu in het vliegtuig naar Amerika toe. Over 23 dagen begint de reis waar we zo lang naar toe hebben geleefd en ik ben echt zo benieuwd. Ik hoop dat het leuk wordt en dat we veel kunnen lachen en genieten.

Ik heb me voorgenomen om dit jaar van alles te genieten. Zelfs downtown disney, dat ik voorheen alleen maar in vogelvlucht naar pleasure island heb gezien, wil ik eens goed bekijken. De winkeltjes, de andere hotels, disney quest en de waterparken, allemaal dingen die ik nooit heb mogen bewonderen. Niet alleen maar hamburgers en hotdogs eten maar genieten van de speciale restaurantjes. Maar natuurlijk, bovenal, genieten van de pretparken en ook van ons eigen hotel. Wat is dit spannend!! Nu maar hopen dat we allemaal gezond blijven en er volledig van kunnen genieten.